vrijdag 4 mei 2012
Solliciteren bij... -1-
...
Schizo-export inc. is een firma die vooral met export bezig is, en me vandaag liet aandraven voor een functie bij de interne IT. Niet alleen werd de afspraak vijf keer of wat verplaatst, maar toen ik uiteindelijk toe kwam bij de firma in kwestie bleken ze lichtjes schizofreen te zijn.
Bij de beveiligde deur bellen had enkel als resultaat dat er opeens een deur openging, waarna ik gescheld hoorde komen uit een van de kleine kantoortjes. Iemand kreeg allerlei verwijten naar z'n kop geslingerd, met daarbij enkele krachttermen die eerder thuishoren in een cafégevecht.
Er kwam een mevrouw me tegemoet die ook net van haar middagpauze terug bleek te komen, en deze keek me boos aan: "Wat moet gij hiere? Wie zijde goa?"
Ik stelde me voor, en vermeldde er bij dat ik voor een sollicitatiegesprek kwam.
Ze rommelde even haar tas neer en ging dan in een andere ruimte binnen, waar ik dan wat gegiechel hoorde uitkomen.
Even later stonden er twee kerels voor mij die er uit zagen alsof ze de Charlston wilde gaan dansen. Ze hadden een duur net pak aan, met grote epauletten en een flashy das. De ene had een soort haarstijl die je enkel bij Nederlandse charmezangers ziet, de andere had een soort pladijs op z'n hoofd liggen, hetgeen met gel in een eeuwige 'good look' vast zat gespijkerd op z'n te dikke hoofd. Zijn boordje was zo strak aangespannen dat zijn nek nauwelijks lucht kreeg, zijn das was vergroeid met zijn persoonlijkheid.
Ze waren super vriendelijk, dat wel, maar het was het soort professionele vriendelijkheid die me vooral deed denken aan een ter dood veroordeelde die zijn laatste avondmaal besteld bij de gevangenisdirecteur. We gingen een vergaderzaaltje binnen.
We praattten en praatten, meer nergens werd er naar mijn skills gevraagd, wat me altijd nogal vreemd lijkt. Wanneer iemand beweert een goede timmerman te zijn, kan je op z'n minst vragen of hij iets van houtsoorten kent. Wanneer je een IT'er zoekt, vraag dan iets technisch. Maar nee, men ramde maar door over hoe goed het bedrijf het wel niet deed, wat voor een discipline men had, en dat alles in het teken stond van professioneel omgaan met klanten. Nuja,... diezelfde discipline en algemene ommegangsvormen zijn bij
Schizo-export inc. niet aanwezig wanneer het aankomt om met elkaar om te gaan. Ik stelde me voor dat iemand mij als IT'er hier zo zou staan uitschelden...
Daarna begon men met de kleding... je kon volgens hen geen IT'er zijn zonder een net pak aan te trekken en diezelfde 'professionaliteit' uit te stralen. Wat je uitstraalt is misschien wel de look'n feel van een pro-it team, maar daarmee is nog niets gezegd over je skills.
Men vond dat ik vooral in een pak moest rondlopen dus. Ik vroeg hen of ik dan een server in elkaar moest puzzelen en in een rack plaatsten terwijl ik een H&M-kostuum met bijpassende das aan had. Men vond dit vanzelfsprekend... want er moest maar eens een klant langstkomen (moest ik zelf die klant zijn zou ik niet meer bijkomen van het lachen).
Even later verliet ik deze vreselijke plek, waar mensen foute pakken dragen, elkaar voor 'onnozele kloot' uitschelden en vervolgens het hebben over professionaliteit.
Ik was letterlijk blij dat ik het gebouw verliet, en ik denk dat de kerel die er bij zat voor spek en bonen tijdens het hele gesprek, maar de zaak ging verlaten, daar niet anders over zal denken. Men was namelijk op zoek naar zijn vervanger.
"Mejalle Chineze, mor ni me dendeze"
stempelkaart invullen
- EDIT: Deze post is al enkele jaren gedateerd, inmiddels (2015) kan je online je stempelkaart invullen via https://www.socialsecurity.be/nl/citizen/static/applics/calidris/index.htm
------
Vele mensen die in het vakbondskantoor staan vragen steeds weer dezelfde vragen. In de hoop de wachtrijen een beetje te doen verkleinen wil ik hierbij een duidelijke gids geven over hoe je de dopkaart invult.
De stempelkaart, blauwe kaart, dopkaart, controlekaart - allemaal dezelfde naam voor hetzelfde formulier - is eigenlijk zeer makkelijk in te vullen. Het gaat eigenlijk over de Controlekaar-C3A (officiële benaming).
Hierboven zie je de blauwe stempelkaart. Let vooral op de volgende drie zaken, en dan kan er niet veel fout lopen:
1) Zorg àltijd dat je stempelkaart is gehandtekend. De handtekening plaats je op het middenveld bij 'handtekening van de werkloze'. Op de afbeelding hierboven is dit het middenste paneel helemaal onderaan.
2) Zorg dat er ook àltijd een datum staat ... rechts boven de stempelvakjes (kalender) staat een maand en jaartal vakje. Vul dit in! Bijvoorbeeld: "01/12" voor januari van het jaar 2012. (de datum kan je ook op het kleefpapier invullen)
3) Vul de vakjes in als volgt:
-een leeg vakje betekend dat je die dat niet hebt gewerkt en dus stempelgeld eist voor die dag;
-een zwart gekleurd vakje betekend dat je die dat gewerkt hebt (bv: via een interimkantoor). Die dag kleur je dus met een stift of balpen zwart. Gebruik geen uitwisbare inkt of potlood!
En verder staan er nog andere mogenlijkheden om in te vullen onderaan gelijst: zoals een "V" voor vakantie.
4) Kleef een gekleurd kleefstrookje met je gegevens op de plaats waar je naam en rijksregisternummer moeten staan. Deze kleefstrookjes kreeg je normaal gezien mee van je vakbond wanneer je je inschreef. Deze bevatten de juiste gegevens om het te verwerken. Je kleeft deze gewoon op de daarvoor voorziene plek op het tweede panneel.
Extra uitleg:
Voor nummer 1 en 2 is het heel simpel: wanneer je de stempelkaart binnenlevert (elke eerste werkdag na de maand waarvoor de stempelkaart geldt) zonder de handtekening en/of de datum, is het voor de vakbond lastig om dit te verwerken. Meestal ga je dan geen uitkering krijgen tot je persoonlijk alles hebt uitgeklaard op kantoor. Dit is tijdrovend en lastig, zowel voor de administratie als jezelf. Voorkom dit!
Vooral de "V" van vakantie , is er nogal wat gedoe. Let er op dat je af en toe een V-vakje invult. Werklozen hebben recht op vakantie, MAAR wanneer je zo'n vakje als V in vult heb je die dag geen recht op stempelgeld. Er is echter een addertje onder het gras: wanneer je meerdere maanden werkloos bent, en je nooit een V hebt in gevuld, dan wordt ALLE vakantie er ergens in December af gehaald door de vakbond zelf (ze vullen dus voor jou dan 20 dagen verlof in in't slechtste geval). Dat betekend concreet dat je die maand geen (of veel minder) stempelgeld zal krijgen.
Vermijd dit door ZELF af en toe een verlofdag in te lassen, zodat deze vakantie verspreid wordt. Je moèt het toch opnemen... doe je dat zelf niet, dan zal men dat geforceerd invullen voor jou einde van het jaar !
Wanneer je je kaart binnenlevert (kantoor, of de bus in het kantoor zelf) kan je een 3-tal werkdagen nadien je stempelgeld verwachten... duurt dit langer dan 5 dagen, zou ik aanraden om even te bellen naar het kantoor, met je lidnummer en de vraag naar de status van je dossier. In uitzonderlijke gevallen kan het zijn dat men een kaart kwijtspeelt of verkeerd verwerkt, maar meestal wordt dit snel rechtgezet. Vergissen is immers menselijk.
Vond je deze uitleg nuttig? Steun me dan met bitcoin: 1JmPdpgTP5EC8SdhxnwbkzJx1HYmGUCJby
Veel geluk!
PS: ik ben in geen enkel opzicht verantwoordelijk voor de geboden informatie in deze blog, wanneer regels omtrend de stempelkaart veranderen, of je iets fout doet, ben je zelf verantwoordelijk... deze post is enkel ter informatie bedoeld. Informeer jezelf via je uitbetalingsinstelling wanneer je twijfelt over de regels voor het invullen van je stempelkaart!
------
Vele mensen die in het vakbondskantoor staan vragen steeds weer dezelfde vragen. In de hoop de wachtrijen een beetje te doen verkleinen wil ik hierbij een duidelijke gids geven over hoe je de dopkaart invult.
De stempelkaart, blauwe kaart, dopkaart, controlekaart - allemaal dezelfde naam voor hetzelfde formulier - is eigenlijk zeer makkelijk in te vullen. Het gaat eigenlijk over de Controlekaar-C3A (officiële benaming).
Hierboven zie je de blauwe stempelkaart. Let vooral op de volgende drie zaken, en dan kan er niet veel fout lopen:
1) Zorg àltijd dat je stempelkaart is gehandtekend. De handtekening plaats je op het middenveld bij 'handtekening van de werkloze'. Op de afbeelding hierboven is dit het middenste paneel helemaal onderaan.
2) Zorg dat er ook àltijd een datum staat ... rechts boven de stempelvakjes (kalender) staat een maand en jaartal vakje. Vul dit in! Bijvoorbeeld: "01/12" voor januari van het jaar 2012. (de datum kan je ook op het kleefpapier invullen)
3) Vul de vakjes in als volgt:
-een leeg vakje betekend dat je die dat niet hebt gewerkt en dus stempelgeld eist voor die dag;
-een zwart gekleurd vakje betekend dat je die dat gewerkt hebt (bv: via een interimkantoor). Die dag kleur je dus met een stift of balpen zwart. Gebruik geen uitwisbare inkt of potlood!
En verder staan er nog andere mogenlijkheden om in te vullen onderaan gelijst: zoals een "V" voor vakantie.
4) Kleef een gekleurd kleefstrookje met je gegevens op de plaats waar je naam en rijksregisternummer moeten staan. Deze kleefstrookjes kreeg je normaal gezien mee van je vakbond wanneer je je inschreef. Deze bevatten de juiste gegevens om het te verwerken. Je kleeft deze gewoon op de daarvoor voorziene plek op het tweede panneel.
Extra uitleg:
Voor nummer 1 en 2 is het heel simpel: wanneer je de stempelkaart binnenlevert (elke eerste werkdag na de maand waarvoor de stempelkaart geldt) zonder de handtekening en/of de datum, is het voor de vakbond lastig om dit te verwerken. Meestal ga je dan geen uitkering krijgen tot je persoonlijk alles hebt uitgeklaard op kantoor. Dit is tijdrovend en lastig, zowel voor de administratie als jezelf. Voorkom dit!
Vooral de "V" van vakantie , is er nogal wat gedoe. Let er op dat je af en toe een V-vakje invult. Werklozen hebben recht op vakantie, MAAR wanneer je zo'n vakje als V in vult heb je die dag geen recht op stempelgeld. Er is echter een addertje onder het gras: wanneer je meerdere maanden werkloos bent, en je nooit een V hebt in gevuld, dan wordt ALLE vakantie er ergens in December af gehaald door de vakbond zelf (ze vullen dus voor jou dan 20 dagen verlof in in't slechtste geval). Dat betekend concreet dat je die maand geen (of veel minder) stempelgeld zal krijgen.
Vermijd dit door ZELF af en toe een verlofdag in te lassen, zodat deze vakantie verspreid wordt. Je moèt het toch opnemen... doe je dat zelf niet, dan zal men dat geforceerd invullen voor jou einde van het jaar !
Wanneer je je kaart binnenlevert (kantoor, of de bus in het kantoor zelf) kan je een 3-tal werkdagen nadien je stempelgeld verwachten... duurt dit langer dan 5 dagen, zou ik aanraden om even te bellen naar het kantoor, met je lidnummer en de vraag naar de status van je dossier. In uitzonderlijke gevallen kan het zijn dat men een kaart kwijtspeelt of verkeerd verwerkt, maar meestal wordt dit snel rechtgezet. Vergissen is immers menselijk.
Vond je deze uitleg nuttig? Steun me dan met bitcoin: 1JmPdpgTP5EC8SdhxnwbkzJx1HYmGUCJby
Veel geluk!
PS: ik ben in geen enkel opzicht verantwoordelijk voor de geboden informatie in deze blog, wanneer regels omtrend de stempelkaart veranderen, of je iets fout doet, ben je zelf verantwoordelijk... deze post is enkel ter informatie bedoeld. Informeer jezelf via je uitbetalingsinstelling wanneer je twijfelt over de regels voor het invullen van je stempelkaart!
juridische hulp voor de armen
In deze zogenaamde rechtstaat kan je jezelf in principe verdedigen tegen onrecht. Wanneer je geen geld hebt (wat wel eens gebeurd met mensen die door hun ex-baas zonder geld en papieren werden gezet) kan je terecht bij allerlei gratis juridische hulp. Er zijn namelijk naar mijn aanvoelen, fouten gebeurd bij het faillisement van het bedrijf. Fouten die me geld aan het koste zijn. Daarom wil ik me verdedigen op juridisch gebied. Da's het enige waar das-dragen krapuul als mijn ex-baas zouden aan kunnen voelen dat ze iets verkeerd hebben gedaan: hun geldbeugel.
Vandaag heb ik een tocht ondernomen naar het Bureau voor Juridische Bijstand in de stad Antwerpen. Gezien ik in Antwerpen klacht moet neerleggen tegen mijn ex-baas.
Ik zocht het adress van deze organisatie op. Je kan er, ook als arme sukkel, gewoon naartoe stappen om één gratis consultatie te krijgen bij een advocaat.
Het bureau is gevestigd op de Bolivarplaats nr 20. Een adress dat ik niet meteen terugvond op dat gigantische plein. Tot ik door kreeg dat het justitiepaleis zèlf wel eens het nr. 20 zou kunnen wezen.
Ik ging naar de ingang beneden, waar een plakkaat 'infobalie' stond. Maar toen ik dat pijltje volgde kwam ik uit bij een laadruimte met personeelsingang.
Aan een dame die daar een sigaret stond te roken vroeg ik of de infobalie hier ergens was. Ze haalde haar shouders op en keek me vies aan... 'da's ier jeugd' Kreeg ik als antwoord. Waarna ze de sigarettenrook naar mij (het plebs) uitblies.
Waarschijnlijk was ze een advocate van een of ander misdeeld kindje dat hier moest verdedigd worden. Want onze rechtspraak is altijd bevolkt door blijkbaar sigaretrokende verzuurde kutwijven.
Ik ging verder op zoektoch en kwam bovenaan de lange trap uit aan een draaideur. Verder in de hal achter deze deur vond ik de infobalie. Daar zaten twee jonge kerels, waarvan er eentje met een elastiekje tussen zijn tanden zijn eigen aangezicht was aan het beschieten. Hij plukte het elastiekje van tussen zijn tanden en liet het telkens weer los zodat het op z'n lippen petste. Ik vroeg hem of er hier ergens een bureau voor bijstand was. Hij antwoordde dat dat 'ierachter' was.
Waarna mijn zoektocht me bij een grote zaal bracht waar het zwart van het volk zag. Er zaten, aan de nummertjes te zien, al 44 wachtenden voor mij, hoewel het kantoor pas over een half uur opende.
Ik nam een nummertje en besloot te kijken hoe snel het vooruitging (voor hetzelfde geld was 44 wachtenden voor mij iets dat men hier snel kon wegwerken).
Dit bleek dus niet zo. Er was een toog, met daarachter twee overwerkte pro-deo advocaten, die door een plexiglas met enkele gaatjes in onverstaanbaar heen en weer waren aan het praten met mensen die geen Nederlands begrepen.
"Iseeh min frau.. I paper krijg"
In Nederland spreken zelfs gedetineerden, steuntrekkers en asielzoekers al na enkele maanden de taal. Hier in België is het blijkbaar anders: hier spreekt niemand Nederlands, waardoor gratis diensten als het BJB totaal nutteloos worden. Want elke 'klant' duurt langer om te krijgen waar hij/zij recht op heeft.
Dus ging ik, als Nederlands sprekende, arme dopper, weer rechtstaan en wandelde naar huis. Ik kan er niet tegen dat belastingsgeld wordt opgesoupeerd door dit soort nep-hulp. Men heeft op papier dan wel een gratis rechtsbijstand, maar in de praktijk schiet daar niets van over. Je dan dus eigenlijk vaststellen dat het plebs geen echte hulp krijgt, dat je weer typisch Belgische situaties krijgt waarbij een hele horde buitenlanders (die daar ook recht op hebben uiteraard) in allerlei talen de diensten dichtslibben, terwijl de mensen die wel de moeite doen om ten minsten hun dossier mee te nemen en Nederlands te spreken blijven wachten.
Let op, ik heb niets tegen de buitenlanders die hier staan. In tegendeel, de mensen hebben evenveel recht op deze gratis bijstand. Het is duidelijk de staat zèlf die hier in de fout gaat. Wanneer je niets moeite doet om de mensen die dit land binnenstromen onze taal te leren, en ze hierin nog gaat steunen ook,dan moet je niet schrikken dat de goedbedoelde gratis diensten zoals juridische bijstand op deze manier verzanden in een nutteloze wachtzaal vol ellende.
Het eindresultaat is zoals zo vaak in ons land: de op papier beloofde gratis dienst is een maat voor niets, aangezien de rest van onze systemen er niet op afgestemd zijn.
Toen ik weer naar buiten ging, zat de jongen aan de infobalie met een potlood in zijn mond een soort kunstje te oefenen. Waarschijnlijk was zijn elastiekje inmiddels gesprongen. Wat een ellendige plek.
Vandaag heb ik een tocht ondernomen naar het Bureau voor Juridische Bijstand in de stad Antwerpen. Gezien ik in Antwerpen klacht moet neerleggen tegen mijn ex-baas.
Ik zocht het adress van deze organisatie op. Je kan er, ook als arme sukkel, gewoon naartoe stappen om één gratis consultatie te krijgen bij een advocaat.
Het bureau is gevestigd op de Bolivarplaats nr 20. Een adress dat ik niet meteen terugvond op dat gigantische plein. Tot ik door kreeg dat het justitiepaleis zèlf wel eens het nr. 20 zou kunnen wezen.
Ik ging naar de ingang beneden, waar een plakkaat 'infobalie' stond. Maar toen ik dat pijltje volgde kwam ik uit bij een laadruimte met personeelsingang.
Aan een dame die daar een sigaret stond te roken vroeg ik of de infobalie hier ergens was. Ze haalde haar shouders op en keek me vies aan... 'da's ier jeugd' Kreeg ik als antwoord. Waarna ze de sigarettenrook naar mij (het plebs) uitblies.
Waarschijnlijk was ze een advocate van een of ander misdeeld kindje dat hier moest verdedigd worden. Want onze rechtspraak is altijd bevolkt door blijkbaar sigaretrokende verzuurde kutwijven.
Ik ging verder op zoektoch en kwam bovenaan de lange trap uit aan een draaideur. Verder in de hal achter deze deur vond ik de infobalie. Daar zaten twee jonge kerels, waarvan er eentje met een elastiekje tussen zijn tanden zijn eigen aangezicht was aan het beschieten. Hij plukte het elastiekje van tussen zijn tanden en liet het telkens weer los zodat het op z'n lippen petste. Ik vroeg hem of er hier ergens een bureau voor bijstand was. Hij antwoordde dat dat 'ierachter' was.
Waarna mijn zoektocht me bij een grote zaal bracht waar het zwart van het volk zag. Er zaten, aan de nummertjes te zien, al 44 wachtenden voor mij, hoewel het kantoor pas over een half uur opende.
Ik nam een nummertje en besloot te kijken hoe snel het vooruitging (voor hetzelfde geld was 44 wachtenden voor mij iets dat men hier snel kon wegwerken).
Dit bleek dus niet zo. Er was een toog, met daarachter twee overwerkte pro-deo advocaten, die door een plexiglas met enkele gaatjes in onverstaanbaar heen en weer waren aan het praten met mensen die geen Nederlands begrepen.
"Iseeh min frau.. I paper krijg"
In Nederland spreken zelfs gedetineerden, steuntrekkers en asielzoekers al na enkele maanden de taal. Hier in België is het blijkbaar anders: hier spreekt niemand Nederlands, waardoor gratis diensten als het BJB totaal nutteloos worden. Want elke 'klant' duurt langer om te krijgen waar hij/zij recht op heeft.
Dus ging ik, als Nederlands sprekende, arme dopper, weer rechtstaan en wandelde naar huis. Ik kan er niet tegen dat belastingsgeld wordt opgesoupeerd door dit soort nep-hulp. Men heeft op papier dan wel een gratis rechtsbijstand, maar in de praktijk schiet daar niets van over. Je dan dus eigenlijk vaststellen dat het plebs geen echte hulp krijgt, dat je weer typisch Belgische situaties krijgt waarbij een hele horde buitenlanders (die daar ook recht op hebben uiteraard) in allerlei talen de diensten dichtslibben, terwijl de mensen die wel de moeite doen om ten minsten hun dossier mee te nemen en Nederlands te spreken blijven wachten.
Let op, ik heb niets tegen de buitenlanders die hier staan. In tegendeel, de mensen hebben evenveel recht op deze gratis bijstand. Het is duidelijk de staat zèlf die hier in de fout gaat. Wanneer je niets moeite doet om de mensen die dit land binnenstromen onze taal te leren, en ze hierin nog gaat steunen ook,dan moet je niet schrikken dat de goedbedoelde gratis diensten zoals juridische bijstand op deze manier verzanden in een nutteloze wachtzaal vol ellende.
Het eindresultaat is zoals zo vaak in ons land: de op papier beloofde gratis dienst is een maat voor niets, aangezien de rest van onze systemen er niet op afgestemd zijn.
Toen ik weer naar buiten ging, zat de jongen aan de infobalie met een potlood in zijn mond een soort kunstje te oefenen. Waarschijnlijk was zijn elastiekje inmiddels gesprongen. Wat een ellendige plek.
zonder C4 de laan uit
In mijn carrière ben ik al vaak een bende krapuul tegen gekomen, meestal droegen ze een das en waren ze enkel geïnteresseerd in kortetermijnswinst.
Mijn ex-baas is volledig zo iemand. Het profiel van de gierige ondernemer, die geen risico's durft nemen, bang is van investeringen en vooral elke maand geld wil zin binnen rollen zonder daar meer voor te doen dan wachten op een bestelbon.
Het kan dan ook niet verbazen dat dit soort schorem (dat jammer genoeg ook een zaak mag beginnen in dit land) zonder enige verantwoordelijkheidszin de boeken van zijn zaak neerlegt en de werknemers volledig in de kou laat staan.
Let er als werknemer op dat je altijd, wat ze ook dreigen of beweren, je C4 krijgt bij je ontslag. Of op z'n minst de papieren die je moet krijgen. Ik denk hierbij aan vakantie-attesten, de C4 zelf en eventuele afrekeningen, afgetekende papieren ook van het materiaal dat je af hebt moeten geven (auto's, laptop, gsm...).
Zonder deze dingen heb je niets in handen, kan je niet gaan stempelen en heeft je ex-baas eigenlijk een kom-gratis-van-je-schuldberg-weg kaart. Dien ook onmiddellijk een schuldvordering in (al dan niet via de vakbond)
Mijn ex-baas is volledig zo iemand. Het profiel van de gierige ondernemer, die geen risico's durft nemen, bang is van investeringen en vooral elke maand geld wil zin binnen rollen zonder daar meer voor te doen dan wachten op een bestelbon.
Het kan dan ook niet verbazen dat dit soort schorem (dat jammer genoeg ook een zaak mag beginnen in dit land) zonder enige verantwoordelijkheidszin de boeken van zijn zaak neerlegt en de werknemers volledig in de kou laat staan.
Let er als werknemer op dat je altijd, wat ze ook dreigen of beweren, je C4 krijgt bij je ontslag. Of op z'n minst de papieren die je moet krijgen. Ik denk hierbij aan vakantie-attesten, de C4 zelf en eventuele afrekeningen, afgetekende papieren ook van het materiaal dat je af hebt moeten geven (auto's, laptop, gsm...).
Zonder deze dingen heb je niets in handen, kan je niet gaan stempelen en heeft je ex-baas eigenlijk een kom-gratis-van-je-schuldberg-weg kaart. Dien ook onmiddellijk een schuldvordering in (al dan niet via de vakbond)