Nu de val van de Berlijnse muur twintig jaar achter ons ligt, lijkt het me mooi om even een 'down to earth' toestand te schetsen die zich momenteel voordoet. De Oost-Europese landen worden dan wel ex-Sovjetstaten genoemd, de Westerse landen zoals België mogen voor mijn part sindsdien als ex-Westerse landen aangeduidt worden.
We zijn niet zo Westers als dat men ons wil laten geloven, een eenvoudige blik in de klassen waar ik langsloop elke dag bij de vdab groetensoep-cursus leert ons dat er nogal veel van deze ex-Oostblokkers in onze middens zitten.
Op zich vind ik deze mensen vrij sympathiek. Ze hebben een soort onverschilligheid over zich, die gecombineerd wordt met een gecamoufleerde doelvastheid. Bij de lessen zijn ze meestel net genoeg mentaal aanwezig, tussen de rookpauzes door, om voor de nodige punten te zorgen.
Ik hou wel van dit soort mensen, ze zijn meestal vrij hard werkend, wat niet van Belgen kan gezegd worden eens je ze van naderbij bekijkt, en gaan voort op wat ze zelf onderzoeken en uitvinden in plaats van klakkeloos alles over te nemen wat hen aangeleerd wordt.
Waar ik echter wel een probleem mee heb is de verhalen die ze vertellen over het hoe en waarom van hun verblijf hier. Zo is het een gangbaar iets voor Russische jongemannen om te gaan lopen uit hun thuisland uit schrik voor de legerdienst, iets waar ik volledig kan inkomen gezien de gruwelijke verhalen. Het probleem is dat ons land daar, los gezien van de menselijke kant van de zaak, niets mee van doen heeft. Deze kerels komen dus naar hier om het beter te hebben (wat ik ook zou doen in hun plaats uiteraard), ze gaan eender welke opleiding volgen en krijgen vanaf dan twee assistentes, een paar docenten en een handjevol administratieve steun onder hun spreekwordelijke konten. Iets dat veel geld kost, ... en niet meteen iets opbrengt.
Menselijk gezien mogen deze mensen van mijn part gerust hier komen werken en leven om mee te genieten van de voordelen die dit land te bieden heeft. Ik bied deze mensen met plezier een pintje aan zelfs. Ik ben dan ook zelf een dopper, geen politieker die het land moet besturen en van de ondergang vrijwaren. Dat laatste daar wringt'm een serieus schoentje mijn inziens, aangezien het blijkbaar als normaal wordt beschouwd dat twee van de zes leerlingen exact om deze redenen in deze opleidingen zit. Waar ze eerlijk gezegd, heel vaak plek in nemen van mensen die Nederlands kunnen, hier belastingen hebben betaald en gewerkt hebben.
Je zal maar de arbeider van een groot bedrijf zijn dat net op de fles is gegaan, die meteen weer aan de slag wil en zich gaat omscholen bij de vdab. Om dan te horen dat er een wachttijd is van een jaar tot twee jaar voor de opleiding die je zou willen volgen. Terwijl die opleiding spreekwoordelijk vol zit met mensen die hun legerdienst in Rusland ontvluchten!? Iets klopt er niet. Jammer genoeg kan je dit soort observaties niet maken zonder meteen voor ultra-rechtse zak uitgemaakt te worden. Het is en blijft moeilijk uiteraard om een balans te vinden tussen een goed werkend sociaal vangnet en een open invitatie voor iedereen die in zijn of haar land in de miserie zit.
Graag zouden we iedereen voeden, onderwijzen en helpen. De middelen zijn echter beperkt, net dat maakt het zo jammer dat er niet echt 'gekozen' wordt voor die of gene mens, maar men laat de boel maar op z'n beloop. Het is net zo'n laks first-in-first-out systeem waar duchtig misbruik van wordt gemaakt. Spijtig dat traditioneel linkse politici dit onderwerp blijven mijden, het is nochtans sociaal om een systeem dat opgezet is om mensten te helpen niet te laten verloederen of leegzuigen maar om het integendeel te versterken en streng te beheren zodat het kan blijven bestaan.
Misschien is dat meteen wel de grootste vergelijking tussen het oude Oostblok en het Westen, we zijn allebei even laks maar op een verschillend tempo.
0 reacties:
Een reactie posten