De meest luie ambtenaar ooit

Het gebeurd niet vaak dan mensen die in dienst zijn van de staat zich laten betrappen op typerend gedrag, je kan al eens rare dingen opmerken, maar meestal zorgen ze er voor dat ze hun kwalijke naam niet al te veel eer aan doen. De ambtenaar die ik echter voor mijn neus kreeg in de les van vandaag was duidelijk het stadium van 'verbergen dat je niets doet' al voorbij.


Ik had namelijk een les Frans bij de VDAB, een soort bijkomende opleiding die bij onze Groentensoep-maken cursus past blijkbaar. Je moet nu eenmaal met Franstaligen kunnen praten eens je in een Grootkeuken staat groenten te snijden n'est-ce pas?

We moesten in een ruimte wachten dat meer op een bezemkast leek dan een leslokaal, waarna een vdab ambtenaar binnenkwam die er een hippie-look op nahield. Laatste keer dat ik zulke kleding en haarstijl gecombineerd zag was op een reportage over Woodstock.

De man vertelde ons op een nasale monotone wijze dat de leerstof die hij met ons moest behandelen (Keukentermen in het Frans) niet meteen 'toffe' leerstof was. Meteen al een goede binnenkomer dacht ik.

Hij ging naar zijn bureau vooraan en nam een stapel papieren met daarop een hele reeks crappy gekopieerde screenshots. De luie ambtenaar vertelde ons dat de papieren in kwestie een uitleg waren over de terminologie, maar dat deze waren overgenomen van een website. Deze website was intussen reeds meermaals aangepast en vernieuwd, waardoor de destijds opgestelde papieren niet meer overeen kwamen met de inhoud die online stond.

Ik vroeg hem waarom de papieren dan niet waren aangepast.
"De website verandert zo vaak dat ik het gewoon niet meer aanpas."
"Waarom verandert die website dan zo vaak?"
"Omdat wij die niet hebben gemaakt, eigenlijk,...." (lees: "...het is een website die ik online heb gevonden".

Wat bleek? Deze ambtenaar had gewoon even online gezocht naar enkele termen die overeenkwamen met de les in kwestie, had de website inhoud uitgeprint en deze in papierformaat aan ons afgegeven. De website zelf moest ons helpen bepaalde termen te verstaan en de papieren waren er om bepaalde zinnen in te vullen.

Het idee om zèlf een correct werkende, bij de les aansluitende, stabiele website te maken was blijkbaar niet in hem opgekomen.
We begonnen aan de 'les', terwijl 'El Hippie' vooraan op zijn laptop God-weet-wat aan het doen was. (Centjes zijn weeral binnen)
Na tien minuten op de totaal crappy site rond te zoeken van een Franse organisatie die blijkbaar terminologie aanleerde aan mentaal gehandicapten, hielden de meesten van onze klas het voor bekeken, ze begonnen te praten met elkaar of bezochten websites over auto-onderdelen en grappige filmpjes van pianospelende katten.

Na een uur kwam er een andere docent binnen, die El Hippie moest helpen 'online te geraken'. Hij had dit tevergeefs zelf geprobeerd het afgelopen uur.

Na enige minuten hulp in computergebruik kon hij online en konden we ook op het netwerk een file afhalen met bruikbare woordenlijsten die hij toch nog wilde meegeven.

We begonnen rond te kijken op het netwerk waar we op aangemeld waren, waar we zo te zien ook aan zijn privé collectie foto's en documenten konden geraken, inclusief een foto van hemzelf en een andere docent, gehuld in meer frivole vrijetijdskleding, terwijl ze rond een speelgoedpaard dansten, El hippie op vakantie in de Ardennen en een foto van El Hippie in een Kung-fu outfit tijdens het oefenen van een houdgreep.

Iets verder graven op het netwerk bracht ook aan het licht dat we op de hele administratieve afdeling konden doen wat we wilden.

Ondertussen zat deze leerkracht verder gewoon wat rond te klikken op een website en deed verder niets. Af en toe keek hij ons even aan, om dan verder te 'werken'.
Zijn taak bestond er duidelijk in om een website te vinden waar wat uitleg op stond en dit uit te printen en aan ons af te geven, waarna de 'les' vervolledigd was.

Toen werd het twaalf uur (we hebben les tot 13u normaal). Hij stond recht en vertelde ons dat hij normaal pauze nam om twaalf uur en dringend weg moest, hij verliet de zaal. Daar zaten we dan; twaalf werklozen in een lokaal vol computers, we moesten de sleutel na onze les maar afgeven aan de receptie. Iets wat we ook hebben gedaan vijf minuten nadat hij verdwenen was, waarna we met de hele bende naar de frituur zijn gaan eten.


Ik wil ook zo'n job eigenlijk,... heel de dag surfen, je lesmateriaal bijelkaar Google'en en nul verantwoordelijkheid nemen, ondertussen vast benoemd zijn en centjes verdienen door geheel geen competentie te tonen.

Nog een bedenking: Die avond zag ik op TV dat de gedelegeed bestuurder (Fons Leroy) van de VDAB beloofde dat ze iedereen die een opleiding volgt aan werk kunnen helpen.  De man kon amper zijn lach inhouden, ik weet nu ook waarom.