Patatje had zich vandaag zogenaamd overslapen. Hij was te laat in de les, maar biechtte al snel op dat hij gewoon te veel 'groene sigaretten' had gerookt (we spreken hier over acht uur 's ochtends aankomsttijd,...).
Ook tussen de middag verdween hij even naar zijn wagen op de parking en zagen we hem 'relaxen' met een vettige rookpluim boven zijn hoofd.
Ik heb er eens smakelijk mee gelachen, aangezien het het zoveelste symptoom was van de demotivatie en de algehele nutteloosheid van deze vdab-cursus.
Het andere overduidelijke signaal dat we kregen vandaag, was dat de nabijgelegen fastfood drive-in ons een klantenkaart gaf 'omdat we zo vaak kwamen eten'. Op zich een beschamend moment, vooral omdat we eigenlijk puur om onze dag een beetje op te vrolijken gaan eten daar.
Ik kwam thuis en zag ook dat de huisbaas mijn woning te koop had gezet. (ook oude zakken en hebzuchtige duitenklievers moeten zo te zien iets doen om nog centen binnen te krijgen).
Deze situatie is dus iets waarbij ik weer de nodige kosten zal moeten maken om te verhuizen en de hele administratieve rompslomp in orde te brengen.
Nu ja, indien je werkloos bent krijg je uiteraard nergens een lening, hoe lang je daarvoor ook hebt gewerkt. Dus iets kopen zit er niet in. (Hoewel ik mensen ken die eventjes werk hebben, dan een huis kochten en sindsdien nooit nog een dag iets hebben uitgevreten -die mensen krijgen krediet uiteraard-, geen wonder dat de banken af en toe eens een crisis doormaken waabij ze van de belastingbetaler honderden miljarden moeten krijgen om hen niet zelf in de goot te laten belanden).
Ik trek het me niet aan, ik ga minimalistisch leven, een kleine wraak op de maatschappij die me uit heeft gekotst: eerst in het onderwijssysteem, dan in op de werklvloer en nu in het 'sociale' vangnet.
Nu ja, een sociaal vangnet is het wel, alleen jammer dat de mensen die het net vasthouden dezelfde zijn dan die je er telkens terug in duwen.
0 reacties:
Een reactie posten