Ook al heb je x-aantal jaren gewerkt in een professionele omgeving, wanneer je werkloos wordt ben je opeens niets meer waard. Men luistert niet naar je mening, gelooft niets van wat je vertelt en men gaat er in de eerste plaats vanuit dat je maatschappelijk ongeveer op hetzelfde niveau staat dan een schoolverlater.
Je kan daar niet veel aan doen, ook al kom je voor jezelf op zo goed en zo kwaad het kan, er zijn mensen die vanuit hun positie van werkende mens op je neerkijken. Zelfs mensen die nooit zelf enig niveau hebben gehaald in hun job, ze praten wel met je, maar denken bij zichzelf vooral aan het feit dat ze zelf nul komma nul voordeel halen uit het gesprek. Ze kunnen niet netwerken of gebruik maken van jouw positie, en bovendien ga je dan meestal praten over zaken die hen niet interesseren. Wat kan het iemand met een job schelen wat je zoal meemaakt als werkloze. Men verveelt zich al gauw, waarna men vriendelijk goeiedag zegt en je hen nooit meer terughoort. Tenzij je een 'nuttige' positie hebt in een 'nuttig' bedrijf uiteraard. Dan krijg je meteen e-mails, linkedin requests en zelfs facebook spelletjes op je afgevuurd.
De zelfpromotors zijn het ergste, die gaan nog een stap verder en maken van hun 'friends' gebruik om dingen te verkopen, gaande van verzekeringen tot vermageringsrommel. Buiten ermee!
Misschien een goede tip voor alle werklozen die momenteel koortsachtig op zoek zijn naar een job: smijt mensen die enkel maar omwille van de 'networking' met je omgaan uit je contactenlijst. Het is puur tijdverlies, wanneer men je niet serieus neemt als werkloze, dan moet men dat ook niet wanneer je werkt.
0 reacties:
Een reactie posten