Solliciteren bij een beerput

Op de manier waarop een bedrijf met nieuwe vacatures om gaat weet je al enorm veel.
Als werkzoekende krijg je soms een mooi beeld van hoe men met nieuwe of potentiële werknemers omgaat wanneer je ingaat op hun openstaande vacatures.  Meestal gaat men in bepaalde details zo erg in de fout dat je meteen een beerput schijnt open te trekken onder de cleane façade die het bedrijf over zichelf ophoudt.

Twee voorbeelden van de voorbije week.
Het eerste was een vacature bij een bedrijf dat ik 'RedFruit' ga noemen.  De mensen zochten iemand met mijn profiel (groot, sterk, knap, intelligent, ... u hebt'm wel;). 
Ik stuurde mijn CV met een begeleidende motivatie naar het genoemde e-mail address, waarna ik afwachtte.
Meestal hoor je dan niet snel iets terug, maar bij RedFruit had men blijkbaar op de HR afdeling mensen zitten die meer deden dan alleen maar hun nagels lakken en op facebook surfen, een gelukkige uitzondering.  Reeds twee dagen later belde iemand van RedFruit me op mijn gsm.
Een man met zeer luide, irritante stem begon als het ware een telefonisch interview, maar ik verstond er niet veel van aangezien hij duidelijk op een handsfree toestel sprak (of in een zaal stond waar ze net met een boormachine bezig waren).  Ik zei hem dat ik inderdaad voor de job had gesolliciteerd, waarna hij verder ratelde als een bezetene. 
Wat ik te horen kreeg was een hele tyrade over wat RedFruit zoal deed (alsof ik dat niet wist, ik heb er verdomme zelf gesolliciteerd) en wat men van deze invulling van de job zoals verwachtten.
Ik probeerde hem te onderbreken om zelf ook iets te kunnen zeggen, maar tevergeefs, hij bleef met meer en meer overgave verkondigen dat zijn afdelinge allerlei zeer interessante dingen deed. 
Opeens besefte hij blijkbaar dat er ook vragen aan mij moesten gesteld worden en riep hij 'Waarom hebt u dan voor deze job gesolliciteerd? Wat verwacht u ervan dan?'
Ik zei'm dat ik reeds op een andere firma, zoals vermeld in mijn CV, een identieke job had gedaan en dus in die richting verder wilde solliciteren. Ik vertelde hem ook, terwijl hij me al trachtte te onderbreken, dat ik het idee had dat RedFruit een zekere voorsprong had op zijn concurrenten op dit vlak (wat ik loog, ze zijn zo vooruitstrevend als een dode zeekoe, maar ok ik ga dan ook werken om rond te kunnen komen en niet om een of andere oetlul in Amerika rijk te maken door brol te verkopen die me geen moer interesseert).
Hij ging snel nog even door met ratelen -op dat moment deed ik een blikje frisdrank open- om uiteindelijk een totaal niet ter zake doende technische opsomming te maken (met de nodige fouten) over waar RedFruit tegenover de markt het verschil maakt. 
Waarna hij me zei dat dat onmogelijk kon zijn waar ik naar dacht te solliciteren, 'Ja dat zal niet echt in de lijn van uw verwachtingen liggen denk ik.' 
Ik had de hoop al opgegeven om met deze brulaap enige nuttige conversatie op te bouwen, maar ik antwoordde hem dat ik bij bedrijf 'Ton-a-Krap' een zelfde taak had gedaan en dus wel enige ervaring had en graag opnieuw in deze richting mijn carrière wilde verder zetten.
Niettemin sloot de man in zeven haasten het gesprek af, iets mompelend over wervingsreserve (lees: papiershredder), om dan in te haken.

Ik wil niet meer bij RedFruit werken, dat is duidelijk, indien men dit soort paljassen een telefonisch interview laat afnemen kan ik enkel maar medelijden hebben met de mensen die voor hem moeten werken, vriendelijk moeten knikken wanneer hij over zijn vakantie vertelt of moeten lachen met zijn nagespeelde grappen die hij op TV heeft gezien.
Ik dronk nog even van mijn blikje en liet een luide boer, blij dat een vreselijk soort van baas aan me was voorbijgegaan.

Tweede voorbeeld was van een heel andere aard; het bedrijf 'Hakhak' wilde een kandidaat voor een nieuw filiaal vlak bij mij in de buurt, iets dat me nogal ligt aangezien ik lange verplaatsingen kompleet haat.

Ik stuurde prompt een e-mail omdat hun vacature zo te zien nog maar pas online stond.
Twee minuten later kreeg ik al een e-mail terug, ... niet van een HR-chick, maar van hun mailserver. 
De doorgegeven e-mail adressen waren onjuist zo te zien, want in het foutrapport stond er dat stuurhieruwCV@hakhak.be niet bestond.

Ik controlleerde het even op de originele vacature en op hun website, maar helaas, de fout lag niet bij mij.
Men had blijkbaar zo slordig geweest om een verkeerd address online te plaatsen, iets wat me meteen al deed twijfelen om voor deze firma te solliciteren. 
Het zegt enorm veel wanneer de HR dienst gewoon te lui is om even online te gaan en zelf te proberen mailen naar het address voor deze vacature.