Pages

vrijdag 22 januari 2010

De nieuwe goudzoekers

Vrouwen ruiken het gewoon dat je werkloos bent.
Ofwel komt dat door hun vergevorderde instinctieve drang naar overlevingskansen creëren voor hun nageslacht, ofwel omdat de meeste mannelijke doppers zich wassen met goedkope producten.
Ikzelf ruik meestal naar koffie en sinaasappel, omdat ik veel koffie op mijn kledij mors en de goedkope supermarkt meestal douchegel met fruitgeur in de aanbieding heeft.  Maar wees blij dames, ik douche me tenminste nog, sommige doppersgeur kan je van ver ruiken aankomen.

Een of ander Darwinistisch defensiesysteem is zo te zien op hol geslagen bij de vrouwen, want nu er meer en meer werkloze mannen zijn, stijgt ook het aantal vrouwen die op zoek gaan naar mannen met genoeg geld.
Ze zijn vooral te vinden op luxueuze privéfeestjes of in de buurt van BV's tegenwoordig, als er maar dure spullen en mannen in overvloedige combinaties aanwezig zijn.
Verwacht nu niet dat ik hier een scheldtirade ga neerschrijven over hoe slecht zulke vrouwen zijn, integendeel, ik vind het volkomen normaal. 
Zeg nu eerlijk, welke vrouw zou er voor een man kiezen die niet veel geld heeft, niet veel verdient, of nog erger; werkloos is. Je verliest alle vorm van status zo zonder geld. 
Moest ik een vrouw zijn zou ik resoluut gaan 'gold diggen', waarbij vooral mannen die vaak op reis gaan, het breed laten hangen en met de regelmaat van de klok hun American Express black afgeven om mee te gaan winkelen, in aanmerking komen voor contact.  Zulke mannen hebben ook in één keer genoeg geld om zich goed te (laten) verzorgen, zodat ze er meestal toch wel ok uitzien.  Hetzelfde geldt trouwens voor vrouwen, ik heb nog nooit een lelijke rijke vrouw gezien eigenlijk.  Ook al staat hun kop vol onvolmaaktheden, met genoeg geld maken ze er altijd wel een mooi meisjes van, indien nodig met heelkundige ingrepen inkluis.

Wat ben je ook met een stelletje losers die de 'vacature' moeten uitpluizen of moeten krabben en schipperen om de huishuur te betalen?  Niks, ... nul komma nul ben je er mee. 
En hoe jammer ik het ook vind, het leven is te kort om te wachten tot de zielepoot in kwestie ooit eens uit zijn dal kruipt (als dat al gebeurt) om dan een minimaal loon naar huis te brengen.  Iets waar je dan als vrouw van moet zien het huishouden te redden.
Dit, terwijl de vriendinnen gaan waterskiën, tropische oorden verkennen en blitze wagen kopen voor de fun.  Nee bedankt.
Ik zou een 'slechte' vrouw zijn denk ik, eentje die vooral voor het geld zou gaan (en zeer riskante kledijcombi's), want voor je het weet ben je met een eikel opgezadeld die je zou durven vragen om wat meer moeite te doen voor de carrière, terwijl hij er zelf niks van bakt.

Gelukkig voor mensen zoals ik, zijn er nog uitzonderingen: vrouwen die je appreciëren om andere kwaliteiten dan je bankrekening.

0 reacties:

Een reactie posten