Heen en weer

Twee uur 'les' krijgen en vier uur in de file staan is niet meer menselijk eigenlijk.
Het is te gek om los te lopen,... de klas verveelt zich terwijl de docenten de tijd opvullen met compleet niet-ter-zake doende korte trainingen die we er tussendoor moeten nemen.
Dat ondertussen alle toegangswegen naar Tuinslagem zijn opgebroken, dat het een hittegolf is en dat we vooruit willen met de opleiding... doet er allemaal niet toe blijkbaar.
Zolang de ambtenaren hun centjes maar hebben waarschijnlijk. Vandaag hebben er dus weer twee 4 uur les gegeven officieel. Ik weet wel beter.
Ik tel af tot de dag dat ik deze idiotie kan verlaten (hopelijk mèt dat stomme papiertje dat je nodig hebt om aan een deftige job te geraken). Daarna ga ik mijn burgerplicht doen en een en ander melden aan de bevoegde instanties.
Ik mag dan wel een werkloze zijn, maar ik heb een hekel aan profitariaat. En vergis u niet, de grootste profiteurs zijn de staat zelf.

Frustraties

Eindelijk begon de cursus terug. Na een paar weken gedwongen verlof (je hebt als werkloze niet veel keuze wanneer men het opleidingscentrum sluit) was ik terug op de plek waar we onderricht zouden krijgen.

Meteen kreeg ik een koude douche: de hele planning van ons soep-leren-koken avontuur (dat initiëel een 5-6 maanden zou duren) werd zomaar even tot januari 'gerokken'.
De planning werd kompleet omgegooid en opeens moesten we zelfs twee nieuwe cursussen er tussen door bij krijgen, namelijk moestuintjes-aanleggen en alles-over-asperges.

Ik vroeg waarom men ons zo lang aan het lijntje hield. Tenslotten is het de bedoeling van de vdab om mensen aan het werk te helpen niet? Men heeft er dus in mijn ogen alle baat bij om: door te werken, efficiënt te zijn en de planning te respecteren.
Blijkbaar hebben nu vier leerkrachten besloten onze klas om de beurt les te geven, ongeacht dat er twee van de vier het vak "soep koken" eigenlijk niet geven, maar da's allemaal niet erg voor de vdab in Tuinslagem, men gooit er dan wel twee andere vakken bij die er eigenlijk weinig toe doen. Dit alles onder het mom van 'de werkgevers vragen dit'. Wat in mijn opinie larie en apekool is.

Met andere woorden. De cursus die ik vol goede moed in mei startte, zal niet to november maar dik in januari doorlopen. En dan nog is men niet helemaal zeker.
Wat met het meeste stoort aan heel dit verhaal is dat ik niets anders hoor en zie dan 'studiedagen', 'thuisstudie' of 'verlof'.
Elke dag dat deze mensen verlof nemen of ons thuis laten studeren, is een gemiste dag om iets bij te leren, een gemiste dag ook om ons diploma te halen en ergens te gaan werken (het einddoel van deze cursus uiteraard).

Dit alles sterkt me nog meer in het gevoel dat men hier enkel zit om vdab leerkrachten aan het werk te houden, ipv werklozen aan werk te helpen. Ik blijf voorlopig volhouden en de cursus volgen, maar het is allemaal nogal zwaar aan het worden. Ik heb een hekel aan verloren tijd, om maar te zwijgen van het verloren geld.
Daarbij komt nog dat het op een CV voor een nieuwe werkgever zeker niet positief over komt om dat 8 maanden cursus op te geven voor iets waarvan iedereen in de sector weet dat het maar 4 weken duurt normaal...

Men gooit in België heel wat opportuniteiten weg, door subsidiëring en onzorgvuldig omspringen met uren kloppers. Moesten deze mensen in de privé werken, ze zouden gek worden denk ik. Nu ok, ik heb wel door dat ze met de beste bedoelingen lesgeven, ze zijn zeker niet boosaardig of slechtgezind op ons.
Het gaat me gewoon niet snel genoeg, het contrast met de echte werkwereld is gigantisch.