drempels

Misschien kent u het vroegere eenheidstype nog?  Dat mislukt onderwijssysteem om te hervormen en te besparen,... welnu, sinds de invoering in de jaren tachtig zijn er mensen zoals ik op de markt gekomen.  Mensen die eigenlijk slachtoffer zijn van een onderwijssysteem dat enkel om de leerkrachten en leerplannen ging, maar niet over de leerlingen.  Leerlingen waren cijfertjes die braag moeten blijven, 'hun punten halen' en vooral zo snel mogelijk op de arbeidsmarkt moesten gedumpt worden.

Dennis Dopper is zo iemand, jaren later.
"Je kan je altijd aanpassen", hoor ik dan.  "We zijn een learning society", hoor je ook wel eens uit de mond van iemand die zelf nooit hoeft bij te studeren. In feite is het zo, maar je wil vooral werken, iets nuttigs kunnen doen, maar wanneer je in job-blaadjes kijkt zie je alleen maar fucnties die een hele waaier aan diploma's en ervaring vragen.  Men wil de viertalige wonderboy die als een ware witte raaf in zijn vakgebied met 150% motivatie door zijn werk raast. Naar mijn mening bestaan zulke mensen niet, want zelfs diegenen waarvan je denkt dat ze zo zijn hebben meestal een manier gevonden om zulk imago aan te meten.

Wat nog het ergste van al is, is dat je al snel vast zit in een branche.  Wanneer je bijvoorbeeld jaren in de verkoop hebt gewerkt kan je niet 'eventjes' een zijsprong maken naar een hele andere job; al was het maar om een jaartje dichter bij huis te werken omdat je een kind krijgt, of om je huis te verbouwen.
Achteraf, wanneer je naar je eigen branche wil terugkeren, bekijken mogelijke werkgevers argwanend naar je C.V.  Waar men dan vijf jaar bedrijf A ziet staat, enkele jaren bedrijf B en dan een jaar 'broodjes smeren in een lokale snackbar'.  Niemand begrijpt blijkbaar dat je even wat anders wilde, om welke reden dan ook.  De interpratatie wordt nog erger wanneer je jaren uit je eigen branche stapt, op zoek naar iets anders of beters. 
Ikzelf ben licht op zoek naar een andere richting, een tocht die waarschijnlijk gepaard zal gaan met het bijstuderen.  Het erge is dat je in dit land bijna niet van richting kan veranderen, tenzij je echt definitief afscheid neemt van je eigen leest. Een schoenmaker die opeens wil gaan brood bakken kan daarna zogenaamd nooit meer aan de slag als schoenmaker.  Wat jammer is, want ik ken veel mensen die eens eventjes iets anders zouden willen doen, maar niet kunnen omdat hun C.V. er anders 'onbruikbaar' zal uitzien.