In de jaren zeventig had men van die boerenpsalm-achtige programma's op TV. Waarbij een meestal norse boer aan het hoofd stond van een Vlààmse boerenfamilie, die zich te pletter werkten op het land, om er enkel maar ellende en hardvochtigheid voor in ruil te krijgen.
Anno 2012 zijn er partijen (alles met 'Vlaamse' in de naam) die deze denkbeelden over Vlamingen nog steeds cultiveren. Men vergelijkt openlijk de gemiddelde burger met deze "hard labeur" Vlamingen, waar er vooral moet bijverteld worden dat deze mensen hard werken. De Vlaming in z'n algemeenheid (ook diegenen die van nietsdoen een ware levenskunst hebben gemaakt) voelen zich aangesproken. Ik zal u vertellen waarom.
Het is namelijk makkelijk om "De Vlaming" zichzelf te laten zien als een harde werker. Eerst en vooral noemt men eender welk ander volk lui (wat impliceert dat de Vlaming die het nieuws leest of bekijkt zichzelf tot de hardwerkenden rekent). Een automatisme dus, waarbij de Walen, Grieken, Marokkanen, Italianen en zelfs Chinezen als een lui volk worden afgedaan, terwijl de Vlaming schittert in diezelfde nieuwsberichten.
Wanneer er een fabiek sluit in Vlaanderen, is dat àltijd de meest productieve, de meest arbeids-intensieve van heel de groep ter wereld. (Een oud grapje van Urbanus kan hier misschien soelaas brengen: "Ik zeg dat overal hoor,.... dat ze dat in Amsterdam niet snappen".)
Uiteraard zegt men dit in elk land waar een sluiting plaats heeft. De vakbonden en directie kunnen moeilijk in een persconferentie (waar ook de geldschieters naar kijken) zeggen "We sluiten deze fabriek omdat de mensen die er werken te lui zijn om uit hun ogen te kijken, te gedemotiveerd werden door ons aftands materiëel en onze onwil om te investeren spuugzat waren."
Men zegt dan "Ondanks de enorme inspanningen en arbeidsintensieve processen die hier plaatsvinden, is de economie van die aarder dat we.... blablabla"
Een tweede spel dat gespeeld wordt is de Vlaming wijsmaken dat hij hardwerkend is omdat hij AANWEZIG is.
Er heerst zowel bij de ambtenarij als in de privé in ons land een ware obsessie met tikklokken, inschrijvingsregisters, aanwezigheidslijsten en dat soort zaken.
Het gaat soms zo ver, dat mensen die om 7u ' ochtends 'inloggen' om daarna hun krant te lezen, koffie te drinken en zo tegen 10'en in gang te schieten, vereert worden op bedrijven.
"Want die man staat +60 uren op zijn teller! Wat een harde werker!"
De mensen die echter om 9u binnenkomen (met glijtijd, de pest van onze economie) en doorgaan zo rond 17u, worden scheef bekeken als 'iemand die z'n uren komt draaien'.
Met andere woorden: iemand die tien uur aanwezig is geweest op kantoor heeft in Vlaanderen sowieso harder gewerkt dan iemand die maar 7 uur is aanwezig geweest. (Ook al heeft die eerste persoon de eerste 2 uur zitten facebook'en, om 's middags zonder uit te tikken 2 uur z'n boterhammen op te eten en dan nog wat glijtijd op te bouwen door tot 18u (na de files) te blijven rondlummelen.
Geloof me, ik heb op een bedrijf gewerkt waar men er een sport van maakte om mensen 'te pakken' op de uren dat ze aanwezig waren, en nooit op de daadwerkelijke prestaties.
Ik durf zelfs beweren dat de echte hardwerkende Vlaming geen 10 uur per dag nodig heeft om rond te krijgen wat hij moet rond krijgen. Zulke mensen kloppen uren en glijtijd, om deze daarna nog op te nemen als betaalde verlof.
Deze glijtijd-drukkers zijn ook de allereersten om de NVA te verdedigen, om werklozen te beschimpen en om de indruk te geven dat ze "hardwerkden vlamingen" zijn. Ze staan echter meer te koffiekletsen dan wat anders.
Iemand die op 6 uur z'n werk rond krijgt, is mijn inziens veel harder aan't werken (en efficiënter) dan iemand die daar 10 uur voor nodig heeft en 20 bakjes koffie. Maar "de maatschappij" en de opinie van onze partijen staan blijkbaar altijd aan de kant van de nep-hardwerkende Vlaming.
Dit uiteraard ten koste van de echte vooruitstevende mensen, de mensen die hun tijd niet willen besteden aan 'wachten tot het 5 uur is' of 'nog efkes intikken eerst voor ik aan de babbel wordt gehouden'.
De klap voor deze neppers en glijtijddrukkers zal nog komen vermoed ik... want de economische realiteit haalt jullie zeker in. Maar begin me aub niet over de hardwerkende vlaming... want meestal is die te vinden aan het koffie-apparaat of in een slaap-meeting waar niks beslist wordt maar iedereen zo lang mogenlijk zit te dommelen.
Ik heb het hier dan nog niet eens over bepaalde ambtenarij, of mensen die van zichzelf vinden dat ze hard werkden, ondanks het feit dat ze hooguit 10 uur per week èchte arbeid verrichten. De Vlaming is een van de meest gewiekste, luie, pluimen-stelende parasiet die er op een werkvloer te vinden is (enkele uitzonderingen niet te nagesproken).
Wie staat er op straat de tegels te herleggen? (Juist ja: Hongaren, Polen, ...) geen "harwerkende Vlamingen" hoor. Wie verzorgt er de oudjes in bejaardentehuizen? Wie verschoont uw kinderen in de crèche? Wie haalt uw vuilnis op of pompt uw beerput leeg? Wie legt een nieuw dak op uw schuldvilla?
Waar zitten die zogenaamde hardwerkende vlamingen dan?!
Juist ja: in een kantoorgebouw, te doen alsof men werkt, zagend tegen collega's over "hoe schandalig het is dat ze moeten betalen voor hun bedrijfswagen". Men werkt vaak niet eens 3 uur per dag...
PS: Ik begrijp absoluut dat er ook echt hardwerkende mensen zijn in dit land... en ik denk ook dat ze zich, net als ik, ook al blauw hebben geërgerd aan de tikklokl-mentaliteit. Je kan vaak veel meer doen in 4 uur dan een ander in 8 uur, dus waarom zou je (ingeklokt of niet) op een stoel zitten wachten tot je màg vertrekken? De echte hardwerkenden zijn meestal geen mensen die zich als dusdanig willen afgeschilderd zien in media of politiek, maar doen gewoon hun werk,...
0 reacties:
Een reactie posten