Ik kan het niet onder stoelen of banken steken, ik heb een hekel aan recruiters, outsourcers, consultancy bureau's, de meeste selectie-bureau's en de freelance outplacemenet mensen. Om maar te zwijgen over interimkantoren...
De hoofdzaak waarom deze mensen werk hebben is om andere mensen aan juist werk te helpen. Op zich zou dit een mooie functie binnen de vrije markt kunnen zijn. Maar intussen is deze sector een ware industrie geworden, waar het merdendeel van de recruiters enkel schijnen bezig te zijn met het op een bureau zitten en CV's aan andere mensen doormailen. Zelfs in deze laatste simpele taak, lukken vele recruiters niet meer, want ook al zijn dat simpele administratieve handelingen die eender welke langdurig werkloze met een gemiddeld IQ zou kunnen verrichten, dan nog slagen veel recruiters er in om informatie van hun kandidaten te laten verloren gaan, verkeerd te brengen naar hun klanten toe, of simpelweg niet na te gaan of de kandidaat wel bij de functie past (de core-business !!).
De voorbije week had ik weer enkele van deze "zero-recruiters" zoals ik ze noem, aan mijn been.
Eentje was er zelfs in geslaagd om met mijn Nederlandstalige CV, Engelstalige CV in handen, en na een gesprek van een uur met mijzelf, toch nog verkeerde informatie te gebruiken. Meer nog, de man in kwestie (een vijftiger die aan zijn bureau leek te kleven) had blijkbaar er niet beter op gevonden dan een oude .doc template te "lenen" van een andere recruiter en dan daar mijn gegeven een voor een in over te typen vanop een uitgeprinte versie van mijn CV.
Niet alleen kende deze man geen copy-paste, maar kon hij ook geen pdf, docx of doc fatsoenlijk gebruiken (toch de meest gebruikte bestanden in zijn branche dacht ik zo).
Overtypen lukte ook niet echt, want mijn uiteindelijke CV (met de hoofding van zijn eigen crappy firmaatje) zat vol onjuistheden, typo's en andere troep.
De reden dat zulke mensen (in dit geval een vijftiger die een verdoken vorm van werkloosheid bezigt) als recruiter aan de slag zijn is simpel: wanneer ze mij als werkzoekende kunnen dumpen bij een of ander bedrijf, strijken ze 6 maanden een comissie op, meestal 15% of 30% van mijn loon.
Komt daar bij dat zulke firma's meestal aan hun klanten (in dit geval een Telecom-operator) een fors bedrag vragen en een soort van exclusiviteit afdwingen.
Wanneer ik dus als werkloze mijn CV zèlf naar dezelfde Telecom-operator stuur (wat ik ook enkele maanden terug heb gedaan) dan krijg ik geen enkele reactie. 'Blijkbaar ben ik niet geschikt voor deze vacature', dacht ik dan bij mezelf.
Wanner de recruiter echter, identiek dezelfde CV doorstuurt, dan krijg ik opeens mèteen reactie.
Raar toch?
Weleen, ik ben dezelfde gebleven, het bedrijf, de vacature en mijn CV ook,... degene die de CV aanbrengt is echter wel verandert. Namelijk van een werkzoeken de verandert in een recruiter met een exclusief contact.
Meer nog, zelfs al hebben zulke recruiters geen exclusiviteit, dan nog is het voor de HR-mensen op die Telecom-operator 'leuker' om via deze firma te gaan voor hun kandidaten.
Het kost hun wel iets meer geld (mijn loon zou voor mezelf lager zijn dan wat die uitgerangeerde vijftiger er voor vraagt om zijn percentje leefgeld mee te pikken) maar de verantwoordelijkheid verschuift.
Het draait dus om goede oude paraplu-mentatliteit. Wanneer ik als kandidaat via een recruiteerder binnenstap op een firma en niet blijk te voldoen voor de vacature, dan kan men altijd de schuld afschuiven (afkopen) naar de recruiter toe. Desnoods wisselt men van selectie-bureau of recruiter, maar de HR-mensen zelf hebben dan enkel maar uit te kijken dat hun administratie van de dagelijkse rondslomp goed loopt (vakantie-aanvragen, loonberekeningen, maaltijdcheques...)
De rest van de risico's en echte verantwoordelijkheid wordt doorgespeeld aan recruiters die in ruil een mooi graantje mogen meepikken van het loon dat de ècht werkende mensen verdienen.
Het is vaak zelfs zo dat in de IT/ICT sector specifiek (maar ik hoor hetzelfde verhaal in meerdere andere branches) er meerder lagen recruiteerderij op elkaar liggen.
Zo schreef ik me in bij 'Talentboys' die mijn CV doorgaven aan 'ICTboyz' die op hun beurt mijn kandidatuur overmaakten aan een gespecialiseerd bedrijf 'HOPEteam' (jaja, ik heb de namen een beetje veranderd :)
HOPEteam heeft me dan naar telenet gestuurd, waarbij ik vooral moest doen alsof ik voor HOPEteam werkte, en de namen van de talentboys niet mocht laten vallen.
Telenet (maar andere bedrijven evenzeer) richten hiermee een ravage aan op de arbeidsmarkt. Niet alleen wordt loonkost nòg hoger op deze manier (want al die boyz en teams mensen moet allemaal blijkbaar 15% krijgen om een PDF file door te mailen naar elkaar en 2 min. met me te praten aan de telefoon).
Men had bij Telenet (en al die andere bedrijven die op recruiters teren) beter hun eigen wervings-databank eens geraadpleegd. En daar zouden ze mijn eigen kandidatuur ook hebben teruggevonden, identieke CV met nog een mooie motivatiebrief er bij.
Maar men geeft bij de grote firma's blijkbaar liever geld (en de afgeschoven verantwoordelijkheid) door aan een paar vijftigers die pdf's naar elkaar mailen en waarschijnlijk telkens ze een kandidaat zien binnenlopen in hun 80's-stijl kantoor een geldbeugel over het hoofd van de persoon in kwestie fantaseren.
Komende donderdag gaan de vakbonden staken, en ik heb veel zin om mee te betogen in Brussel, gewoon omdat deze arbeidsmarkt vol zit met inactieve recruiters die de markt kapot-recruteren terwijl een pak mensen die gewoon willen werken niet aan de bak komen.
Wat we nu meemaken is dus Verantwoordelijkheidsgevoel van grote bedrijven -Versus- De echte arbeidsmarkt. En voorlopig wint er niemand.
0 reacties:
Een reactie posten