Jos de epifyt

Deze blog zou geen dagboek zijn, moest ik niet af en toe gewoon beschrijven wat er zoal gebeurd in recruiter-land.

In mijn vorige blogpost had ik het over hoe recruteerders hun eigen arbeidsmarkt kapotmaken.
Vandaag ga ik even dieper in op een geval waar ik vandaag mee geconfronteerd werd (ik antidateer soms dingen, ik verander de echte namen, om het allemaal niet te persoonlijk te maken voor sommige bedrijven).

Jos Devijftiger werkt voor HOPEteam, een bedrijf dat naar eigen zeggen voor kwaliteit gaat in haar dienstverlening (hoewel men er zich in hoofdzaak schijnt bezig te houden met druk doen, meetings organiseren en mensen bellen op onmogelijke uren).

Ik had zijn naam doorgekregen via een andere firma en ben met Jos ook een 40-tal minuten mee gaan praten.
Hierbij kreeg hij ook mijn CV in allerlei formaten - eentje met lange uitleg, een met maar 1 pagina uitleg, een Nederlandstalige en een Engelse) ...
Maar dat was klaarblijkelijk niet genoeg.
Jos belde me opnieuw op na een paar dagen, met de vraag of ik een CV kon invullen... Want zijn klant had blijkbaar nood aan een ingevulde template met hoofding van HOPEteam.

Da's nog een veelgebruikte truuk van recruteerders: gewoon een fancy logo en hoofding maken en verder lekker alles copiëren.
De meerwaarde van hun diensten is meestal te zoeken in de kleurencombinaties van hun hoofdingen, maar verder rijkt het denkvermogen niet.

Ik zei dat ik hem al mijn info al had gegeven op papier en in het gesprek.
De man begon agressief te worden aan de telefoon en eiste dat ik zo snel mogelijk de 'template' zou aanvullen, vooral de "in rood aangeduide zinnetjes even aanvullen".
Het ding was een .doc bestand waar ergens in de jaren 2004 ofzo iemand nog eens veel werk had mee gehad om allerlei velden en protected area's aan te maken, maar waar Jos niet echt mee kon werken.

Meer nog, de man had mijn uitgeprinte CV naast hem gelegd en dan maar bij gebrek aan enige know-how mijn skills en info over zitten typen (om toch maar zijn klant tevreden te houden waarschijnlijk).
De info die hij in deze file plaatste bevatte typo's, spellingsfouten en volkomen onjuistheden aangaande mijn skills en werkgeschiedenis.
Ik belde Jos opnieuw op om te melden dat ik veel meer werk zou hebben dan 'een paar dingen invullen'. Ik moest, zo vertelde ik hem, heel het ding herdoen aangezien er zo veel fouten in waren geslopen.

Jos had blijkbaar door dat ik zijn spelletje doorzien had... hij had waarschijnlijk verwacht dat ik EN zijn werk ging doen EN ging solliciteren EN 15 tot 30% comissie ging opleveren op mijn loon, ... terwijl Jos zelf lekker achter zijn bureautje God weet wat aan't doen was.
Niet met mij. Ik wil werken, ik wil zwijgen over iemand anders' tekortkomingen, maar ik wil niet alle werk doen om dan uiteindelijk een modderfiguur te slaan bij een klant en iemand anders met het geld te laten lopen.

Ik stuurde even laten een document door waar ik de exact zelfde zaken dan op mijn eigen CV heb ingevuld.
Even later ging Jos er van uit dat alles in kannen en kruiken was, en zette hij me in voor een afspraak met de eindklant.

Inmiddels was ik alle vertrouwen in deze bende kwijt, en wilde ik eigenlijk ook niet meer gaan solliciteren in naam van deze firma.
Meer nog, de man in kwestie stak me zo erg tegen dat ik gewoon een mail stuurde.
Om ons allemaal tijd en moeite te besparen is het beter dat ik gewoon niet naar die sollicitatie ga. De job is trouwens ergens anders dan eerst voorgesteld, plus dat er een boel dingen zijn foutgelopen.

Ik laat met andere woorden 3 dagen van tevoren weten dat ik niet zal kunnen/willen komen.

De man ik kwestie mailde me vandaag om te zeggen dat hij mijn gedrag niet netjes vond.
Blijkbaar moet je eerder naar een sollicitatie gaan waar je van weet dat het fout gaat lopen, op een plek waar je niet wilt werken en in naam van mensen die je niet kan luchten.

Dit soort mensen bood me ook aan om andere ICT'ers naar hen te sturen (en zeker niet naar het bedrijf dat me heeft aangeleverd, want dan moesten ze winst afgeven). Dit soort mensen zijn op het niveau van een kermis-loterij, altijd prijs, altijd gewonnen, ... tot je daadwerkelijk een lot koopt en met lege handen achterblijft.

Hierop ontstond er een boel gedoe en heen-en-weer gebel waardoor ik gewoonweg gedegouteerd ben geworden.

Ik heb àltijd en overal me aan afspraken gehouden, maar met mensen die zo ver gaan dat ze zelfs geen CV deftig kunnen overbrengen naar hun klant, kan ik niet verder werken.  Ik weet dat er recruiters zijn die perfect goed werk leveren, maar de krawaten die ik hier in de ICT al ben tegengekomen slaan echt alle records inzake incompetentie, inhaligheid en koehandel.

Conclusie:
Aan alle IT en ICT mensen die momenteel naar een andere job zoeken  ... laat je niet inpakken door eender welke mooie beloften zoals "We gaan u met uw profiel direct aan een goede job kunnen helpen hoor" of "Ik denk dat ik een goede vacature voor u heb".
Want in feite speelt men een spelletje: men stuurt zoveel mogelijk mensen van hun database vol CV's naar een reeks vacatures, ... en ook al is er maar ééntje die raak is... dan hebben ze weer een paar maanden loon.

Zulke organismen noemt men in de plantenwereld epifyten .. een soort plant die zich op de stam van een boom vastzet en er zo sterk mee vergroeit geraakt dat het de onderliggende boom verstikt en laat sterven.

Recruiters zijn de epifyten van deze arbeidsmarkt en ik roep iedereen op om RECHTSREEKS bij bedrijven trachten binnen te geraken, en radikaal alle interims, recruiters en andere trawanten links te laten liggen (dat ze zelf met hun ik-mail-word-documentjes-rond-skills eens voor een echte job gaan solliciteren :)