wegwerpmensen (een guestpost)

Deze is een repost van een collega werkloze. Deze blogpost paste zo passend dat ik'm hier graag repost (met toestemming). Thx Strimbie.

-

Vandaag werd ik ontslagen.
Ik kreeg de typische "ik heb slecht nieuws voor u"-speech, die ik op wel drie andere zinkende schepen ook al had gekregen.

Ik ken die speech, het ingestudeerde liedje dat lager middenkader mee moet zingen telkens een van de mindere economische cycli hen dwingen een aantal mensen te ontslaan. Meestal net voor ze zelf op het schavot eindigen...

Als interimaris moet je daar maar mee leren leven zegt men dan, want da's nu eenmaal het aard van het beestje.
Welnu, interimwerk doe je meestal totaal niet uit eigen vrije keuze, meestal zelfs uit pure financiële noodzaak. Dus er is niets te aanvaarden, maar eerder 'te ondergaan'.

Vandaag was echter anders. Ik werkte hier "maar" als interim'er. Wat betekend dat je elke week opnieuw het loodje kan leggen, dat er met andere woorden een zwaard van Damocles steeds over je hoofd heen en weer bengelt.

Toch werkte ik hier graag, hoewel de job op zich nagenoeg een totale hondenjob kan genoemd worden (ik beantwoordde telefoons voor een niet nader te noemen groot bedrijf dat abonnementen aanbied in de telecom wereld).

Om soms acht uur aan een stuk gezeur, gescheld en allerlei (domme) vragen te aanhoren werd ik om en bij de 4,5 euro per uur netto betaald (en dan reken ik de vakantiegelden en de belastingen er al af, het echte netto bedrag dus). Da's een loon waarbij een gemiddelde bedelaar op het Astridplein meestal trouwens boven zit, net als de kappersassistente, afwassers, illegale schilders, de vakantiehulp bij de kruidenier of de toiletdame in de horeca.

Toch staan deze 'lonen' onder druk, want "het grote bedrijf" wil enkele van zulke callcenters natuurlijk graag tegen elkaar uitspelen. Waarbij cijfers halen en verkopen (lees: random producten aanklikken bij veelal bejaarde mensen) beloond wordt met een incentive, en waar de mensen die klanten trachten te helpen meedogenloos worden afgestraft. Ik las zelfs dat de leiding van dit bedrijf achtereen ook de lonen in de outsourcing wil aanpakken teneinde uit de kosten te komen... hoewel er minsten 5 lagen management te veel rondlopen naar mijn mening... de mensen die het echte werk verrichten worden andermaal voor het voldongen feit gesteld dat ze bijna moeten gaan betalen om er voor te mogen werken.... (een toekomstbeeld dat in realiteit niet ver meer af is trouwens, hier en daar zie je al mensen die als je alles goed uitrekent op gebied van inkomsten en uitgaven die ze ten behoeve van hun werk doen, eigenlijk toeleggen aan het hebben van werk).
Ik word een beetje triest van de manier waarop dit allemaal gebeurde. In het grotere economische-politieke schema waar men in de aanloop naar de verkiezingen zo wild over doet, heb ik toch gedaan wat men van me verlangt? Men verlangt dat je braaf gaat werken in plaats van werkloos te zijn, en wanneer je niet meteen gepast werk vindt, vooral toch zorgt dat je niet profiteert. Ik heb me niet laten bestempelen als een profiteur van de werkloosheid, maar ben integendeel voor MINDER loon dan wat mijn werkloosheidsuitkering zou zijn geweest, gaan wèrken. Werken van maandag tot en met zaterdag, op de meest belachelijke uren en in de meeste onzorgzame omstandigheden (een hoofdtelefoon vinden waarmee je deftig je calls kon beantwoorden was vaak al een huzarenstuk). Maar zelfs dat mocht niet baten.
Wat me vooral hindert is dat ik gewoon de laan werd uitgestuurd, en dat ik het verder maar moet zien te rooien met de VDAB en de 'sancties' die men werk onwilligen maar al te graag oplegt (ja, u weet het misschien niet, maar anno 2014 mag de VDAB ook zelf sanctioneren).
Maar wanneer je wil werken en dus noodgedwongen om het even wat aanneemt (ook dingen zoals een callcenter job die amper 1000 euro per maand oplevert), dan is het weer niet goed,... dan wordt je bij de eerste tegenslag verwisselt voor een andere wegwerpmens.

Want dat zijn we voor hen... voor de electrabels, nuons, belgacoms, telenetten en andere grote bedrijven van dit land: wegwerpmateriaal dat wanneer je verplichte indiensttreding na interim dichterbij komt, moet vervangen worden, als ware je een defect knipperlicht op een nieuwe wagen.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dit soort economie ten dode is opgeschreven... die structuren en het uitmelken van steeds nieuwe gedupeerden... ook de klanten pikken het minder en minder, de aandeelhouders weten ook beter, de cijfers worden toch allemaal gemanipuleerd om een bepaalde visie op 'opbrengst' te laten zegevieren in al die mooie meeting rooms waar de echte dikbetaalde jongens elkaar bejubelen terwijl ze de 'meeting minutes' maken voor hogerop.
Een dode economie is het, van bedrijven waar de structuur er enkel op gemaakt is de middenmoot te bedienen (zelfbediening meestal). Maar waar er aan voorbij wordt gegaan dat in 5 jaar tijd de hele industrie wordt overgenomen door robots, AI's en vooral slimme algoritmes die zelfs dat middenkader volledig overbodig zal maken.
Ik kan niet wachten tot er meer wegwerpmensen dan werkende mensen zijn, tot het moment dat er terug naar de basis zal gegrepen moeten worden, en waar ik niet voor een aalmoes moet bewijzen dat ik nog wil werken en dat tegenover het politieke bestuur en hun pothelm-Vlaming-lakeien die het mooie weer maken zonder zelfs maar een basis menselijk begrip te kunnen opbrengen dat verder reikt dan de opbrengst van de week die gaat komen.
Mijn ontslag vandaag is des te schrijnender omdat ik perfect kon voorspellen dat het ging gebeuren (ik kan ook tellen), maar dat ik niet in de mogelijkheid zat om er iets aan te doen.
Zoals een vriend van me zei vandaag met een oud maar wijs spreekwoord: na regen komt zonneschijn.
Ik denk van wel... want ik heb vandaag geleerd dat je in deze wereld toch zelden beloond wordt om een job gewoon uit te voeren.
Vandaar dat je ook zo bitter weinig mensen tegenkomt die nog gewoon hun taak uitvoeren in allerlei zaken en bedrijven. Da's een zeldzame diersoort aan't worden, de gekken die dat nog geloven en uitvoeren....
En we ploegen voort... met beperkte middelen, en een kindje dat moet opgroeien in een wereld waar het blijkbaar enkel nog draait om korte termijnwinst.

Verschenen op : http://scriptogr.am/strim3000/post/wegwerpmensen