In deze zogenaamde rechtstaat kan je jezelf in principe verdedigen tegen onrecht. Wanneer je geen geld hebt (wat wel eens gebeurd met mensen die door hun ex-baas zonder geld en papieren werden gezet) kan je terecht bij allerlei gratis juridische hulp. Er zijn namelijk naar mijn aanvoelen, fouten gebeurd bij het faillisement van het bedrijf. Fouten die me geld aan het koste zijn. Daarom wil ik me verdedigen op juridisch gebied. Da's het enige waar das-dragen krapuul als mijn ex-baas zouden aan kunnen voelen dat ze iets verkeerd hebben gedaan: hun geldbeugel.
Vandaag heb ik een tocht ondernomen naar het Bureau voor Juridische Bijstand in de stad Antwerpen. Gezien ik in Antwerpen klacht moet neerleggen tegen mijn ex-baas.
Ik zocht het adress van deze organisatie op. Je kan er, ook als arme sukkel, gewoon naartoe stappen om één gratis consultatie te krijgen bij een advocaat.
Het bureau is gevestigd op de Bolivarplaats nr 20. Een adress dat ik niet meteen terugvond op dat gigantische plein. Tot ik door kreeg dat het justitiepaleis zèlf wel eens het nr. 20 zou kunnen wezen.
Ik ging naar de ingang beneden, waar een plakkaat 'infobalie' stond. Maar toen ik dat pijltje volgde kwam ik uit bij een laadruimte met personeelsingang.
Aan een dame die daar een sigaret stond te roken vroeg ik of de infobalie hier ergens was. Ze haalde haar shouders op en keek me vies aan... 'da's ier jeugd' Kreeg ik als antwoord. Waarna ze de sigarettenrook naar mij (het plebs) uitblies.
Waarschijnlijk was ze een advocate van een of ander misdeeld kindje dat hier moest verdedigd worden. Want onze rechtspraak is altijd bevolkt door blijkbaar sigaretrokende verzuurde kutwijven.
Ik ging verder op zoektoch en kwam bovenaan de lange trap uit aan een draaideur. Verder in de hal achter deze deur vond ik de infobalie. Daar zaten twee jonge kerels, waarvan er eentje met een elastiekje tussen zijn tanden zijn eigen aangezicht was aan het beschieten. Hij plukte het elastiekje van tussen zijn tanden en liet het telkens weer los zodat het op z'n lippen petste. Ik vroeg hem of er hier ergens een bureau voor bijstand was. Hij antwoordde dat dat 'ierachter' was.
Waarna mijn zoektocht me bij een grote zaal bracht waar het zwart van het volk zag. Er zaten, aan de nummertjes te zien, al 44 wachtenden voor mij, hoewel het kantoor pas over een half uur opende.
Ik nam een nummertje en besloot te kijken hoe snel het vooruitging (voor hetzelfde geld was 44 wachtenden voor mij iets dat men hier snel kon wegwerken).
Dit bleek dus niet zo. Er was een toog, met daarachter twee overwerkte pro-deo advocaten, die door een plexiglas met enkele gaatjes in onverstaanbaar heen en weer waren aan het praten met mensen die geen Nederlands begrepen.
"Iseeh min frau.. I paper krijg"
In Nederland spreken zelfs gedetineerden, steuntrekkers en asielzoekers al na enkele maanden de taal. Hier in België is het blijkbaar anders: hier spreekt niemand Nederlands, waardoor gratis diensten als het BJB totaal nutteloos worden. Want elke 'klant' duurt langer om te krijgen waar hij/zij recht op heeft.
Dus ging ik, als Nederlands sprekende, arme dopper, weer rechtstaan en wandelde naar huis. Ik kan er niet tegen dat belastingsgeld wordt opgesoupeerd door dit soort nep-hulp. Men heeft op papier dan wel een gratis rechtsbijstand, maar in de praktijk schiet daar niets van over. Je dan dus eigenlijk vaststellen dat het plebs geen echte hulp krijgt, dat je weer typisch Belgische situaties krijgt waarbij een hele horde buitenlanders (die daar ook recht op hebben uiteraard) in allerlei talen de diensten dichtslibben, terwijl de mensen die wel de moeite doen om ten minsten hun dossier mee te nemen en Nederlands te spreken blijven wachten.
Let op, ik heb niets tegen de buitenlanders die hier staan. In tegendeel, de mensen hebben evenveel recht op deze gratis bijstand. Het is duidelijk de staat zèlf die hier in de fout gaat. Wanneer je niets moeite doet om de mensen die dit land binnenstromen onze taal te leren, en ze hierin nog gaat steunen ook,dan moet je niet schrikken dat de goedbedoelde gratis diensten zoals juridische bijstand op deze manier verzanden in een nutteloze wachtzaal vol ellende.
Het eindresultaat is zoals zo vaak in ons land: de op papier beloofde gratis dienst is een maat voor niets, aangezien de rest van onze systemen er niet op afgestemd zijn.
Toen ik weer naar buiten ging, zat de jongen aan de infobalie met een potlood in zijn mond een soort kunstje te oefenen. Waarschijnlijk was zijn elastiekje inmiddels gesprongen. Wat een ellendige plek.
1 reacties:
Toevallig heb ik 's anderendaags een bezoek gebracht aan diezelfde "ellendige plek".
Over een aantal zaken hebt u gelijk, maar laat mij er onmiddellijk aan toevoegen dat het zelfbeklag waarin u zich wentelt nog voor u enig feit neerpent en waar gans u schrijven van doorspekt is mij weinig kan smaken.
Ja, het Bureau voor Juridische Bijstand opent officieel de deuren om 13.45u, maar blijkbaar in de praktijk veel vroeger, klopt. Toen ik er om 13.45u aankwam zat de zaal reeds halfvol en waren er een groot aantal wachtenden voor mij.
Ja, de plaats is ellendig. Het gros van de 'klanten' spreekt met moeite Nederlands, in die mate zelfs dat uitleggen dat men eerst een nummertje moet nemen zelfs vaak niet schijnt te lukken.
Dat u na de grote massa wachtenden voor u onmiddellijk besloot te vertrekken is uw recht, doch, u moet zich nadien niet beklagen dat u geen tweedelijnshulp hebt gekregen. Het heeft me ongeveer anderhalf uur wachten gekost, maar ik kwam dan ook buiten met een advocaat kosteloos toegewezen. De hulp aan de balie was efficiënt, maar het moet gezegd dat mijn uitleg over hoe en wat ik nodig had dit dan ook was, in tegenstelling tot het gros aanwezigen. Neen het was niet onmiddellijk het crème de la crème op de sociale ladder, dus is de scholing meestal navenant. De ontvangst in het bureel om een advocaat toegewezen te kregen was dan weer een heel stuk minder beleefd. Maar tja, wat verwacht je dan ook van een 46-jarige advocaat die als job een naam moet invullen, twee vakjes aanvinken en een print maken ... Ook de advocaten die daar zitten zijn niet onmiddellijk de 'crème de la crème', toch zeker niet op die leeftijd.
Maar ik heb wel een gratis advocaat, toegegeven voor een eenvoudige zaak die ik gerust zelf kan pleiten, maar een advocaat maakt altijd wat meer indruk en indien je zelf in persoon aanwezig bent kan je nog altijd interveniëren. En de procedures en vragen daaromtrent, daar is het hem om te doen en daarom heb je ze nodig. Indien je in ernstige zaken aangewezen bent op een pro deo is het een andere zaak, dan heb je een reden om een paar uur wakker te liggen, neem het van me aan.
Tot slot; het feit dat u met uw neus voor het gerechtsgebouw stond (zowat het grootste gebouw van Antwerpen) en na een zoektocht u er over verwonderde dat het Bureau voor Juridische Bijstand zich misschien wel eens in 'dat gerechtsgebouw' zou kunnen bevinden ... Wel, laat mij beleefd blijven en zeggen dat men dit als verschrikkelijk komisch, maar envenzeer als verschrikkelijk tragisch kan beschouwen.
Een reactie posten