Alcatel-Lucent gaat 200+ banen schrappen lees ik in de online-krant. De telecomsector in't algemeen gaat een 500-tal banen schrappen in oktober, en sinds september 2012 zijn er al om en bij de 3000 jobs structureel verdwenen.
De mensen die toen uitbetaald hebben gekregen, zitten dus wel "safe" voor de eerste paar maanden. Daarna komen ze onherroepelijk , net als ik, in de werkloosheidstatistieken terecht.
De impact op onze economie is simpel: minder loon, minder koopkracht en vooral een overaanbod aan mensen voor steeds minder jobs.
Wat me vooral opvalt (als ex-werknemer van voorgenoemde telecomgigant) is dat men nu ook van bovenuit in de corportation-structuur wil snijden in de eigen vriendjes hun lonen.
De mensen die men tot nu toe (ook al werkten ze geen uur per dag) steeds het hand boven het hoofd hield gaan zelfs nu ook voor de bijl.
Concreet gaat het dus om de mensen van de inner-crew, die meestal "goed binnen" zaten bij deze firma's.
Dit zijn meestal ook de mensen die nogal verbrand zijn geraakt in een vastgeroeste omgeving.
Ik zou ze als bedrijfsleider van een andere firma ook niet meteen binnenhalen eerlijk gezegd;
Hierbij komt dan nog de klapper van Ford Genk (naar schatting 4300 jobs + 5000 bij de leveranciers) da's heel wat, zeker in een streek waar het al bijna onmogenlijk is om werk te vinden.
De regering maalt en praat intussen voort, zonder echte aandacht voor de werkloosheid. Het is ook pas wanneer er met duizenden tegelijk wordt ontlagen dat men begint te tellen. Maar het weegt door. Vooral voor werknemers van kleine ondernemingen, die niet op dikke ontslagpremies kunnen rekenen. Laat staan op echte begeleiding en steun. Maar ook daar is bitterweinig aandacht voor, wanneer je niet met honderden tegleijk staat te wenen op een bedrijfsterrein met een rode vuilzak rond je lijf, tel je als werkloze blijkbaar niet mee.
Maar we onthouden dat voor in het stemhokje hoor beste politici. We weten wel wie er wel steun geeft en wie niet....
0 reacties:
Een reactie posten