Soms ontbreekt het me kompleet aan enige fut om nog te solliciteren. Tegen beter weten in trachtte ik de voorbije maand naar een 'sociale' job te hengelen.
Een vzw (laat ik het ding de 'Brieventuin' noemen) zocht naar een begeleider met IT/ICt kennis.
Komt er in het kort op neer dat ik moest solliciteren om enkele web-plus statuut mensen aan te sturen en technisch te begeleiden. De vzw in kwestie had dus een technisch en sociaal persoon nodig.
Na 2 telefoongesprekken en 3 keer een rollenspel (vermomd als sollicitatiegesprek) ben ik uit de boot gevallen wegens 'te efficiënt' en 'niet naïef genoeg'.
Blijkt dat men in deze sector vooral mensen schouderklopjes wil geven en van de straat af houden, in plaats van sociaal en geïnteresseerd hen vaardigheden bij te brengen die van pas komen in het èchte bedrijfsleven. Zoals op tijd komen, iets laten weten wanneer je er niet zal zijn of basis beleefdheid. Al deze vaardigheden gaan blijkbaar op de tweede plaats in de Brieventuin; men heeft graag alles technisch in orde, maar als iemand een fout maakt of wanneer er fundamentele dingen foutlopen (zoals intake van cursisten - hun broodwinning en reden van bestaan!) dan gaat men daar nogal licht over, excuseert men zich ten opzichte van VDAB en gaat men op dezelfde weg door, zonder de oorzaak aan te pakken.
Zo blijf je natuurlijk zitten met een bende mensen die wel komen werken, om daarna in de werkloosheid terug te vallen, zichzelf beklagend en schouderklopjes-vissend.
Niets voor mij dus, ik heb graag toch een minimum van realiteit in mijn job, zeker wanneer er problemen dienen te worden aangepakt. Maar in de sociale vzw's is men blijkbaar alleen bezig met de werking te laten varen als het iemand goed uitkomt....
Voor een job van nog geen 2000 brutto per maand, heeft men dus de pretentie gehad om 4 gesprekken te houden, verspreid over een maand en half. Een degoutante manier van werken vind ik. Zeker omdat ze geen echte reden hadden om mijn kandidatuur te herleiden tot een stom rollenspel waarbij ik zo goed als geen info kreeg.
Anyway, ... een laag betaalde job is dus blijkbaar ook niet aan mij besteed.
Net zoals de 1st line helpdesk bij een technisch bedrijf die ik wel wilde aannemen tegen een 'junior' loon. Maar ook daar haalt men dan hun neus voor me op.
Ik weet het niet meer. Ik ben te dom, te slim, te sociaal, te asociaal, te neutraal, te uitgesproken en te oud, te duur... heb al alles gehoord.
Het erge is dat deze regering me straft om goed naar werk te zoeken door mijn uitkering te verlagen en op die manier me de kans te ontnemen meer te solliciteren (benzine of openbaar vervoer kost veel geld).
Vandaag ga ik nog naar een technisch bedrijf die me ook lieten komen voor een helpdesk functie. En als dat mislukt weet ik het oprecht niet meer. Ik ben in enkele maanden tijd een paria geworden.
En dan te weten dat men bij de Brieventuin zo sterk de nadruk legt op het behoud van het zelfbeeld van de werknemers en te begeleiden mensen... jaja, maar de kandidaten voor een job, die hun zelfbeeld doet er niet toe.
0 reacties:
Een reactie posten