Pages

donderdag 17 september 2009

Zeven uur plafondstaren

Ik heb al even niets meer geschreven in dit dagboek.
Zo zijn doppers nu eenmaal, een stelletje luieriken tot en met.

Laat me u vertellen dat het in dit geval niet de pure gemakzucht is dan wel de tomeloze depressie die me een tijdje heeft doen stoppen met updaten.
Reken daar bij ook nog de schrik die er in zit wanneer je als Belg enige kritiek uit online op een overheidsinstelling.
Dat laatste is gegrond. Ik ken een meisje dat een blog bijhield over haar avonturen als buitenlandse studente en ze heeft onder zware druk van 'bepaalde instanties' de blog moeten stopzetten, maar dat is een ander verhaal.

Ik update dus minder, maar laat me u vertellen dat de VDAB me minder en minder genegen is. Het Vlaamse Duivelsverbond voor Alles Besteden zoals ik het noem is niet echt eerlijk in vele opzichten.
Men houdt heel mooi de schijn op, vooral in de media, dat men allerlei "initiatieven" opstart om werklozen aan werk te helpen.

Dit om de meer liberale en budget-gerichte politici, geheel terecht trouwens, ter wille te zijn. Men wil op deze manier de indruk geven dat 'doppers' zeker door 'het systeem' aangepord worden om werk te vinden. Men wil vooral duidelijk maken dat men deze mensen kansen biedt en indien nodig zelfs een volledig kosteloze opleiding.
Allemaal waar, allemaal nèt niet gelogen, maar het moet vooral in beeld komen, in het nieuws en vooral veel budget opleveren. Of er daadwerkelijk mensen gelukkiger worden, langdurig aan het werk zijn of in de maatschappij kunnen functioneren is allemaal van minder belang.
Marketing, bedacht in hoge kantoorgebouwen en prefab-vergaderzalen met drassige koffie, meer is het niet.

De waarheid is echter dat men deze LDD en VLD achtige politici een rad voor de ogen draait, zoals men ook een luchtspiegeling van hulp en begrip voorhoudt aan de werklozen in kwestie. Om nog maar te zwijgen over het fabeltje dat men het grote publiek vertelt.

Een illustratie: Vandaag moesten we een foto nemen in onze keuken,... we moesten als het ware poseren met onze zelfgemaakte soep.
De soepgroenten waren al gesneden dus al bij al hadden we een uurtje werk. Waarna we zeven volle uren mochten 'studeren'.
Deze studie werd niet bijgezeten door een begeleider want deze was elders in de lokalen bezig met zijn eigen kookgerei (ps: zijn email of krant lezen dus).
Het smerige is dat we als 'werklozen' niet veel keuze hebben dan deze willekeur te aanvaarden. Iets wat op zich wordt toegejuicht door de ietwat rechtse politici... werklozen zijn volgens hen toch maar een soort onwillig vee dat vooral gedrild moeten worden.

Zelfs de meest rechtse politici zullen moeten toegeven dat je in dat geval wel IETS moet DOEN met die hoop werklozen, niet?
Er is echter niets opvoedkundigs of 'verheven' aan mensen voor niets laten opdraven.
Men laat ons verplicht naar een les komen, of naar een lokaal waar we kunnen ons beroep-in-wording uitoefenen; deze verplaatsingen en de dag zelf worden door de vdab betaald. Die dag verdient een werkloze dus: zijn dop voor die dag, plus een onkostenvergoeding voor de verplaatsing, plus een kleine vergoeding omdat je bent komen opdagen, dit laatste als extra motivatie. Dit alles komt met de nodige administratie (verzorgd door meestal vrouwelijke werknemers van de vdab die meer op verlof zijn dan wat anders, maar dat zal wel mijn verbeelding zijn).
Op zich prima, niemand komt graag op eigen kosten een opleiding volgen wanneer je zonder inkomen zit. Maar for God's sake: DOE DAN IETS met die mensen!!!
Ze zomaar laten 'studeren' in een nagenoeg leeg lokaal waar je eigenlijk niets kan doen levert hooguit een uur studie op. Langer blijf je niet werken aan iets dat geen einde kent of nut heeft op zich. Plus dat het handen vol gemeenschapsgeld kost.

Dat geld komt op zijn beurt van de RVA, die het mits de nodige verantwoording moeten ontvangen uit het budget dat de staat daarvoor voorziet. De exacte cijfers voor 2008 kan u hier vinden.
Deze laatste krijgen het uit uw portefeuille (en ook de mijne trouwens).
Elk rechtgeaarde liberaal of weldenkend mens in het algemeen zou hierbij vragen stellen.

Je laat toch geen klassen van x-aantal man naar een plek komen waar ze niets moeten doen heel de dag en waar je ze dan betaalt om eigenlijk inactief te zijn.
Dit is het volledig tegenovergestelde van wat men 'activeringsbeleid' noemt. Iets waar ik in principe voorstander van ben.
Ik ben misschien wel een dopper, maar men mag me gerust opvolgen, opleiden en activeren,... geen probleem mee.

Alles is beter dan zeven uur op je luie krent te zitten naar het plafond staren terwijl je niets bijleert, niets moet doen en gewoon zelfs geen sollicitatiebrieven kan/mag versturen (ja, zelfs daar heb je op zulke dag dan geen 'tijd' voor gezien het lokaal geen toegang geeft tot de buitenwereld of internet).

Gelukkig is niet elke dag zoals die van vandaag, soms geeft men les of doet men daadwerkelijk iets. Maar ongeveer één derde van de tijd vervelen we ons. Een ander derde mogen we thuisblijven, en wat er over blijft is de echte nuttig bestede tijd waar de belastingen voor dienen.

Er zijn dus een paar mensen daar bij de vdab die letterlijk en figuurlijk slapend hun geld verdienen... en nee het zijn niet de werklozen.

0 reacties:

Een reactie posten