Verbazend, hoeveel excuses recruteerders en random personeelsleden die zich opwerpen als sollicitatie-afnemers, verzinnen om een kandidaat te laten weten dat hij niet voldoet.
Ik ging solliciteren bij "Barry & Decitroenpers" , een gerenomeerd selectiebureau, die zich vooral toeleggen op het aanwerven van zeer goedkope werkkrachten, starters en iedereen die zich uit wil verkopen uit noodzaak. Ze verhuren deze mensen dan in onderaanneming aan zeer, zeer grote, bekende firma's.... de giganten van deze wereld (die maar al te graag van deze dienst gebruik maken, zodoende kunnen ze de witte raven die ze zoeken, aanwerven tegen een peulschil van de prijs).
"Barry & Decitroenpers" had een mooi, bereikbaar gebouw, met ruime parking,... ik werd ontvangen door een mevrouw die keurig gekleed was, maar me niet eens een blik gunde... me op automatische piloot naar hun kantine leidde om me daar met een glas water een kwartier te laten wachten.
Intussen overhoorde ik twee vrouwen in het kantoortje ernaast, waar de deur openstond, discussiëren over waar men het meest voor kon factureren 'zonder dat de klant begon te zeuren'. Een bedrijfspolitiek die ik al meteen in m'n achterhoofd hield.
Even later kwam een soort opgewaardeerde techno-kerel me begroeten. Hij was overdreven vriendelijk, zoals enkel verkopers dat kunnen zijn, en ging met me naar een vergaderzaaltje.
Ik mocht opnieuw mijn gewoonlijke gedichtje opzeggen, mijn CV overlopen, voorstellen wie ik was, mijn persoonlijkheid en motivatie toelichten en hier en daar mijn ingebakken grapje maken en trachten de lichaamshouding van de ondervrager na te bootsen (anders moet men je niet zo blijkt).
De jongen in kwestie was denk ik tien jaar jonger dan ik, en was vrij positief over m'n CV en kunnen, ook mijn motivatie stond hem aan. Maar ik zag er, volgens hem... niet 'middelmatig' genoeg uit!
Kan je het voorstellen? 'Niet middelmatig genoeg'. Hiermee doelde hij op mijn kledij. Inderdaad, ik was gekleed in nieuwe schoenen (gekocht met mijn laatste spaarcenten) en een jeansbroek die me tegelijk gekleed en 'sportief' kon laten overkomen bij verschillende soorten firma's. Verder droeg ik een lichtblauw t-shirt en een zwarte nette pull.
"Maar ik was dus niet neutraal genoeg." Vooral omdat het over een job ging die zich volledig achter een computerscherm afspeeld voelde ik me beledigd. Maar ik bleef kalm, glimlachte en zei hem dat ik mijn kledij eventueel kon aanpassen, moest me een dress-code hebben op de plek van tewerkstelling.
Het antwoord was, dat men vooral zocht naar iemand met een juiste uitstraling... (blijkbaar doet het er bij hem dus niet toe dat je je job al dan niet kan, technische goed bent, of gemotiveerd... 'als je haar maar goed zit'.).
Zelf droeg hij gel in z'n haar (iets dat ik al niet meer heb gezien sinds enkele foute jeugdhuisbezoeken in de jaren negentig), een roze hemd en een blauwe trui erover met v-hals (talk about Hollands). Hij zag er zelf allesbehalve 'middelmatig' uit... wat dat ook moge betekenen.
Zie, ik let niet op mensen hun kleding (tenzij het al te extreem is), maar wanneer je naar een personeelslid zoekt, en je krijgt iemand binnen met de juiste houding en capaciteit,... dan ben je een slechte recruter wanner je deze mensen wegsmijt omwille van de kleding.
Hij vroeg me wat de reden was dat ik me niet had "aangepast" op kledingsgebied voor deze job.
En ik zei hem.: "Eerlijk? Er was geen dress-code vermeld, dus ik dan ga ik gewoon zoals ik ben, maar netjes aangekleed, en ten tweede ben ik werkloos en heeft mijn vorige werkgever me niet uitbetaald... ik heb dus simpelweg geen geld om al te dure maatpakken te kopen om te komen solliciteren voor een minimaal betaalde functie. Da's mijn echte oprechte reden..."
Hij lachte (alsof ik een vermakelijke grap had verteld) en liet me beleefd weer buiten...
Wat een akelige mensen bij "Barry & Decitroenpers" niet begrijpen is dat hun business model puur afhangt van mensen als ik, die zich vrijwillig willen laten uitbuiten of uitbaten in deze vorm van prostitutie. Het spelletje armworstelen dat ze spelen met de werkzoekenden kan enkel gewonnen worden zolang er iemand het nog een hol kan schelen. En mij, kan dat in ieder geval niet meer,... ik eet nog liever rijst en drink nog liever kraanwater, dan dat ik voor een minimaal loon me ga laten beledigen door mensen die zelf volledig overbodig zijn en de rijken rijker trachten te maken zonder naar job inhoud te kijken.
Want dat is wat me nog het meest stoort: ik wil wèrken! Maar blijkbaar is de kleding, je lach, je voorkomen, ja godverdomde aura en weet ik veel... meer van belang dan wat je kunt. Men heeft me niet EEN technische, job-inhoudsvraag gesteld.
Hopelijk vinden ze daar de juiste witte raaf, die gekleed in een goedkoop kostuum, lekker komt liegen en tegen een minimaal loon zes maanden uitzit, om dan elders te gaan werken voor 50 euro meer. Want dan heeft de ondervrager die mij ondervroeg weer werk,... en dan blijft "Barry & Decitroenpers" een beetje draaien... nog even.
(Ja, soms krijgt een mens als ik een maatschappijhaat die zich dan vertaald in dit soort rants... ik ben me daar van bewust)
0 reacties:
Een reactie posten