open brief over faillisementen

Nu toch iedereen in de blogwereld zo tuk is op het schrijven van "open brieven", wil ik er zelf ook eens eentje proberen te lanceren.

Deze open brief is gericht aan de bevoegde ministers, meer bepaald van tewerkstelling, economie en sociale zaken.

Beste minister, 


Ik ben werkloos, wat me meteen in de 7.4% van onze bevolking plaatst die op zoek zijn naar werk, maar er geen vinden.  Het is waarschijnlijk niet nodig om te vermelden dat mensen die van een uitkering leven het niet breed hebben.  Daar ga ik verder niet over wenen, tenslotte is het zo dat wanneer je echt wil werken, je wellicht ergens terecht kan om tegen een hongerloon vele uren repetitief werk te verrichten moest de nood het hoogst zijn (en de wil om bewust je CV te verknoeien). Maar dit terzijde.

Mijn vraag gaat eerder over de mensen die werkloos werden door een faillissement.  
En dat zijn er een boel.

In juli en augustus was het aantal faillissementen trouwens tot en recordhoogte gestegen.  De mensen die bij deze bedrijven werkten (zo'n 13500 in deze twee maanden alleen al) zijn meestal nog erger de dupe dan de leveranciers, meestal hebben de bedrijfsleiders al weken of maanden geen loon uitbetaald en moet je dan als werkloze nog gaan hengelen achter de nodige papieren.
Ikzelf heb ruim twee maanden geen loon gekregen, na het faillissement 2 maanden zonder papieren rondgelopen (geen C4 = geen uitkering), dit terwijl ik een pasgeboren kind te voeden heb!  

Is het normaal in een sociaal-geïnspireerde maatschappij om werknemers zonder papieren, zonder geld en zonder enige hulp op straat te laten zetten door KMO's die aan elkaar hingen van wanbeleid, of over kop gingen omwille van slechte economische omstandigheden?
Is het zo dat een curator niet eens meer nagaat of een bedrijf al dan niet frauduleus failliet ging?
Is het zo dat een staat nul komma nul moeite doet in het onderzoeken van het hoe en waarom van een faillissement? 
En kan het zomaar dat mijn ex-baas inmiddels weer een topman is van een andere firma, terwijl hij dure wagens bestuurt, ondanks het niet te hebben uitbetaald van zijn personeel?
De man heeft er alvast geen schuldgevoel over, in tegendeel, failliet gaan was voor hem persoonlijk een hele mooie 'deal'.

Blijkbaar kan het de staat geen barst schelen dat werknemers ruim een jaar moeten wachten op hun centen (onze belastingsgelden nota bene!) van het FSO (fonds voor sluiting van de ondernemingen) terwijl de mensen die de ellende hebben veroorzaakt of versneld meestal volledig buiten schot blijven.  
Deze zogenaamde 'ondernemers', beschermd door vormloze organisaties als het DVO, unizo, VBO, zijn meestal vrij om te doen en laten wat ze willen (zolang ze maar belastingen ophoesten).

De werknemers echter, staan volledig alleen, ... en moeten zeer lang wachten op het geld dat hen toekomt.  Akkoord, het is mooi dat er zoiets als het FSO bestààt, dat je toch nog een beetje geld kan recupereren... maar het zou veel mooier zijn moest dit geld verhaald worden op de ondernemers die blijkbaar wel geld hebben om elk jaar een nieuwe luxewagen te kopen, in plaats van de belastingbetaler er voor te laten opdraaien.

Ik durf zelfs beweren dat deze faillietverklaarde bedrijven meestal failliet gaan omdat de zaakvoerder het 'goedkoper' acht dan al het werkvolk en leveranciers verder uit te betalen.  Horen dit soort mensen, die actief roofbouw plegen op de door u zo voorgezeten vrije-markt economie, niet achter tralies in plaats van in een verwarmd zwembad in de tuin van hun villa?
Ik denk van wel.
Als werkloze vader, die nog steeds op een aanzienlijke som geld wacht van zijn ex-werkgever kan ik alleen maar zeggen dat het wraakroepend is om deze 'CEO' nu het mooie weer te zien maken bij ander firma's... terwijl ik al maanden zonder inkomen zit in een markt die volledig gedomineerd wordt door bijna-failliete bedrijven.

Ik vind het een maatschappij als deze onwaardig dat men werknemers in de kou laat staan en bedrijfsleiders die gefaald hebben nooit persoonlijk aansprakelijk stelt, dit omwille van allerlei juridische constructies die enkel dienen om het kapitaal te vrijwaren en de werkende mensen uit te buiten.

Wat gaat u hier aan doen?  Vele werkloze slachtoffers van een faillissement zijn wachtende...  en zoekende...

Hoogachtend,
Dennis Dopper