Pages

maandag 1 april 2013

solliciteren tussen de pintjes

Solliciteren bij "Red view tech" was een snel tussendoortje.  Aangezien recruiters in mijn opinie de arbeidsmarkt vergiftigen, solliciteer ik voortaan rechtstreeks bij potentiële werkgevers.

De KMO'ers die zelf de gesprekken en tests afnemen van hun kandidaten zijn een ruig allegaartje. Zo ook bij "Red view Tech". Ik moest op komen draven op een zaterdag (iets waar ik op zich niets op tegen heb, solliciteren kan voor mijn part eender wanneer, ik heb in principe altijd tijd als werkloze nietwaar?)

De man die de sollicitatie ging afnemen kwam iets te laat aan, en opende haastig de deur naar het ijskoude kantoor. Waarna er wat lege pintjes en flessen werden verwijderd van een tafel en ik kon gaan zitten.
Er werd me een testje voorgeschoven dat duidelijk ook in der haast was gemaakt ooit door iemand van het IT-departement.
Ik begon met de ijskoude handen met een balpen die nauwelijks schreef, op de oneven ondergrond van de tafel waaraan ik zat, de test in te vullen.

Even later werd er ongeduldig overlopen wat ik had neergekriebeld.  (Men had ook mijn CV kunnen lezen en vanzelf geweten hebben dat de aangeleverde vragen eigenlijk ver onder mijn niveau waren, maar ok, blijkbaar liegt iedereen zo erg in een CV, dat ook een basis-check nodig is op lezen en schrijven).

Daarna wilde hij nog enkele details weten uit mijn loopbaan, hij keek me geen enkele keer aan... was vooral tussendoor aan het pochen over hoe veel omzet ze elk jaar niet maakte, en dat ze "vooral zich niet bezig hielden met kleine bedrijfjes met een paar PC'kes in hun netwerk".  Nuja, is het nodig om als KMO'er jezelf op te blazen alsof je de baas van een mega-corporation bent?
Ik denk het niet, zeker niet wanneer je net een leeg flesje bier van je bureau hebt gegrist en er zich een onangename desem-adem verspreidt in de vergaderzaal waar je met je sollicitant zit.

Toen, na een hoop nodeloze vragen en gepraat over waar de firma zoal in uitblinkt, kwam de aap uit de mouw: "We maken onze selectie tussen de x-aantal kandidaten op basis van prijs en technische kennis".
Bàm: een kmo'er die het eens voor een keer gewoon toegaf: men gaat voor de kandidaat die het loon het laagst legt, niet zozeer voor de kwaliteiten en skills.
De "prijs" (alsof we allemaal in de Colruyt speculaasjes staan te kiezen), daar bedoelt deze ondernemer mee, dat hij de kandidaten tegen elkaar wil laten uitspelen voor een een zo laag mogelijke loonkost.

De KMO anno 2013 is gefixeerd op lage lonen, maar zit aan de andere kant wel te smeken om werkvolk en allerhande witte raven,... het is me nog steeds een raadsel waarom men niet in mensen wil investeren en pakweg op papier een laag loon in't begin en een hoger na enkele maanden wil voorstellen.

Na nog een paar minuten zijn stinkende adem te hebben doorstaan vertrok ik. Met de zekerheid dat ik te oud en te duur zal zijn ... 'we gaan u volgende week iets laten horen'. Ademde hij me nog na.
Jaja, da's tegenwoordig hetzelfde dan: "Salut en de kost!"






1 reacties:

Ben Th zei

De werkelijkheid is gelijk aan het niveau van je cynisme. Het zijn idd gebakken luchtverkopers. Helaas winnen de gebakken luchtverkopers.

Een reactie posten