Pages

donderdag 12 februari 2015

De stenengooiers kregen gelijk...

Ik ben boos. ... en ik ben werkloos, ik steunde acties tegen deze regering, ik steunde vooral acties om duidelijk te maken dat de rijken van dit land (met hun politieke slippendragers) er geen graten in zien dat er miljarden naar belastingparadijzen worden gedragen, maar tegelijk niet kunnen verkroppen dat iemand die werkloos werd door het geknoei van de banken, toch uitkering krijgt. Ik ben boos omdat we bestuurd worden door mensen die denken dat werklozen uithongeren jobs gaat opleveren (en dat nog op TV durven zeggen met een uitgestreken paddekop ook).

Da’s juist, ik vond het goed dat er op wat kleinere organisaties na, ook vakbonden eindelijk eens aan de kant van de gezinnen, de werkenden, de laaggeschoolden, de jongeren en de werklozen stonden. Ik vond het terecht dat men deze regering aanviel op haar asociale aanpak van de crisis en haar budgettaire correcties wilde laten betalen door de zwaksten. 

Ik stapte daarom mee op tijdens de betogingen, ik steunde de stakers (ook al kregen die bakken kritiek).  Je kan er voor of tegen zijn, maar de actiemiddelen aanwenden om heel, heel duidelijk te maken dat je nog liever staakt en de economie platgooit dan akkoord te gaan met selectieve uitbuiting en het systematisch bevoordelen van topkapitalisten zonder enige scrupules, vond ik het waard.

Verleden tijd

Want sindsdien hebben de vakbonden, die eerste maar al te graag op de trein sprongen van het verzet, opeens hun kazak gedraaid. 
Opeens gaat het niet meer over verzet en strijd, maar om “ludieke acties” en “bekommernissen”.

Hier stopt mijn steun aan de vakbonden en hun ludieke theekransjes dan ook. 
De vele duizenden mensen die meeliepen in de betogingen tegen deze regering waren voor hun overleven, gezinnen, onderwijs en toekomst op aan’t stappen. 
En jullie hebben het nu herleid tot een marginaal iets, … een bekommernis. (Een woord dat eerder thuishoort bij het aanduiden van kleine dagelijkse overpeinzingen die men wel eens heeft, zoals iemand die bekommerd is over het al dan niet aanwezig zijn van genoeg salade op zijn broodje smos).

Achteraf gezien, hebben de stenengooiers en de mensen die auto’s in brand staken op die betoging eigenlijk gelijk gekregen niet waar? Hadden we niet naar de vakbonden en hun uitverkoop geluisterd en Ć llemaal de boel platgegooid met geweld, dan had er misschien wel iets verandert. Terwijl we nu er weer zijn ingeluisd, … de vakbonden hebben een maand of wat hun ‘anti’ masker mogen opzetten, hun gedichtjes voorgedragen (overigens zonder enig vuur of inhoud die er toe deed), en daarna hun corrupte zieltjes alwaar verkocht aan de hoogste bieder.

Die hoogste bieder is een bestuur dat bestaat uit de dienaren van VOKA en de tweedrachtzaaiers die enkel een staat willen voor hun kliek fanatici.

We zijn uitverkocht, en velen zullen dat onthouden… ik stap in ieder geval niet mee op in jullie “militantenconcentratie” want ik zou me misselijk voelen om tussen een stel bejaarden en overbetaalde patatzakken te gaan staan, wetende dat mijn generatie gepakt is en constant betaalt voor de fouten van die van u. 

Jullie "diplomatie" is mislukt, en eigenlijk een eufemisme voor "uitverkoop" geworden.

0 reacties:

Een reactie posten