Enkele jaren terug, zat ik in een soort klassenraad van een vdab cursus-centrum. Van elke opleiding mochten er twee afgevaardigden komen, om dan in't bijzijn van Fons Leroy (de man zelf) en een boel leidinggevende mensen van VDAB hun mening te geven over de cursus in kwestie.
Deze mening was tot stand gekomen na een kleine vergadering met de klas, samenwerken met een stuk of 16 mensen schept immers een zekere band.
Toen het onze beurt was, konden we onze mening vertellen. Het kwam er in het kort op neer dat we de klas die voor ons kwam nog hadden gezien (deze waren enkele eindoefeningen aan't maken toen) en de klas na ons was inmiddels ook al bezig. We hadden dus met deze drie 'leerjaren' kunnen overleggen en het kwam er op neer dat de cursus zeer traag en vrij matig werd gegeven. Meer nog, er werd eigenlijk op de twee laatste maanden na, niet echt veel gedaan dat nuttig kon genoemd worden.
Daarbij was het beginnersniveau (om iedereen te kunnen laten instappen) zo vreselijk laag (op nul) gezet in't begin, dat je bijna de muren op liep van verveling.
We vroegen ons openlijk af of 10 maanden dopgeld betalen, voor een cursus waar je eigenlijk niet veel mee was, en waar je nauwelijks werk mee vond wel nuttig was (velen van ons waren op dat moment al 3 maanden op zoek naar een stageplaats, waar men ons zo goed als gratis kon in dienst nemen).
De vraag naar Fons Leroy werd toen gesteld, of het niet beter was de lat iets hoger te leggen en meteen ook opvolging te organiseren. Op deze manier zou VDAB kunnen weten of de personen die de opleiding hebben gevolgd, na pakweg 2 jaar, nog werkzaam zijn in die sector. Dit zou ook helpen om bedrijven op te sporen die systematisch vdab'ers aanwerven en ze te vervangen door de volgende lading goedkope werkkrachten 6 maand later.
Het antwoord was zeer onthutsend: de opleiding korter maken ging praktisch niet omdat er afspraken waren met 'leveranciers' en de docenten. En opvolging ging ook niet omdat "de vakbond" hier tegen was, omdat dàt dan weer tegen de docenten en vdab zou kunnen gebruikt worden.
Ik vroeg toen, welke fabriek er zaken produceert, zonder aan kwaliteitscontrole te doen aan het einde van de lopende band. Want da's wat VDAB doet: ze geven (op uw kosten) een opleiding, om maanden later zelfs niet te kunnen zegeen of:
- bedrijven met de opgeleide mensen iets kunnen aanvangen (buiten ze misbruiken als goedkope tijdelijke werkkrachten)
- werklozen er op langere termijn mee aan een job konden geholpen worden (toch het HOOFDDOEL van VDAB dacht ik)
- er al dan niet enige kwaliteits-check was op de opleidingen zelf.
Ik ging naar huis daarna, beseffende dat VDAB er in dit geval vooral op uit was korststondig cijfers te laten halen vd politieke klasse.
0 reacties:
Een reactie posten