Iemand merkte op dat ik in mijn vorige blogpost melding maakte van enkele laatkomers en zwartwerkers die opdoken in een cursus van de vdab.
Welnu, ik wilde hier graag een aparte post aan besteden, want er valt natuurlijk heel wat te zeggen over deze fenomenen.
Ik ben zo iemand die altijd te vroeg aanwezig is op een sollicitatie, infodag of zelfs wanneer ik naar de film ga. Ook bij de VDAB opleiding was ik dus een kwartiertje vroeger dan voorzien. Dat geeft me tijd om te ontstressen en te observeren, en desnoods een vergissing te compenseren (zo miste ik mijn bus die dag, wat gezien mijn 30 min. speling geen probleem was).
Er zijn echter werkzoekenden die het niet zo nauw namen die dag. Meer nog, ik was samen met een andere werkloze op tijd, al de rest van de twaalf aanwezigen waren te laat, of helemaal niet komen opdagen.
Wat maakt dat ik al met een computertest bezig was toen er stelselmatig mensen binnensijpelden die dan alle aandacht meteen op zich trokken. (Sommige vrouwelijke werkzoekenden hebben blijkbaar last van het prinsessen-syndroom, waarbij ze het middelpunt moèten zijn van alle aandacht omdat ZIJ werkloos zijn... meestal kan je deze vrouwen herkennen aan de overdreven lagen make-up, een recente iPhone versie en een luidruchtige manier van praten).
De VDAB begeleider was professioneel en vriendelijk naar deze mensen toe, en gaf hen alle kansen (ondanks het feit dat sommigen ruim een half uur te laat waren!) om toch nog mee te doen.
Tijden de pauze viel het me op dat deze werklozen op drie na, allemaal een dure Smartphone hadden, vaak meer waard dan mijn uitkering.
Eentje was er aan't bellen met een familielid en had het over de spullen die hij moest meenemen van enkele winkels in HAAR auto.
Niet dat een werkloze geen auto mag onderhouden (ik heb er zelf ook eentje), maar ik stel me daar dan vragen bij. Iemand is werkloos, heeft een iPhone, een auto, en belt naar familie om dingen te kopen voor haar. Ik vind zo'n dingen vreemd, zeker wanneer ik zelf alle moeite doe om maar één keer te tanken in twee maanden tijd bij wijze van besparing op de wagen.
Daarna kwam het meest hallucinante gesprek ooit. Twee werklozen waren tegen elkaar bezig dat ze deze cursus wilden volgen 'om niet meer in de horeca te zitten'.
Waarna een van hen letterlijk zegt "Ja, da's bij mij ook, gelukkig heeft mijn moeder een *****zaak en kan ik daar dan in't zwart werken, anders redde ik het niet"
"Ja, ik ken dat, ik zit ook 50% in't zwart te werken achter de toog van *****"
Ik draaide me om, en zag de twee lustig met elkaar doorkeuvelen, terwijl de VDAB begeleider enkele meters verder iemand iets aan't uitleggen was over de manier waarop een "lees & begrijp"-test moest tot een goed einde brengen.
VDAB heeft een vrij vriendelijke houding tegenover dit soort van werkloze werkzoekers. Dat zulke mensen naar een opleiding komen is op zich al erg (meestal duidt dit op 'willen ontsnappen aan RVA'), maar dat ze dan nog openlijk en actief roofbouw mogen plegen op onze sociale zekerheid (en de belastingbetalers) is meteen de druppel vind ik.
Niet dat de begeleider hier schuld treft, want VDAB houdt er zich aan om niet als een vijand tov. de werkloze over te komen (anders kwam er geen kat meer naar de opleidingen waarschijnlijk). Maar soms is deze oogjes-dicht mentaliteit er toch ver over vind ik zelf.
't Is vergelijkbaar met de spreekwoordelijke straatboef die bij de politie zit om zijn bewijs van goed gedrag en zeden te vragen, en dan doodleuk aan de telefoon vertelt over een geslaagde drugsdeal en inbraak.
0 reacties:
Een reactie posten