Afwassen

Van die mensen die op TV komen in kookprogramma's als SOS Piet laten graag hun huizen en rijkelijke keukens zien. Meestal zijn deze halve paleizen, door de hen bewonende managerstypes uitgerust met allerlei dure apparaten waar ze waarschijnlijk niet veel mee doen.
Wat er steevast staat is een 'Kitchen Aid' en een afwasmachine.
Dat eerste gebruiken ze om eens om de maand een deeg te kloppen voor een cake en dat tweede hebben ze gewoon in huis om tijd te besparen op de afwas.

Het is natuurlijk handig, maar ook weer duur in aankoop, plaats innemend en vooral energie- en waterverslindend.
Nochtans is afwassen op zich een aangename bezigheid. Zelf laat ik mijn afwas een beetje opstapelen tot ik zowat 80% van het kook- en eetgerei heb opgebruikt.
Niet omdat ik te lui of te dom ben om elke dag een stukje van de afwas te doen van die dag, maar gewoon omdat je op deze manier een rustpunt creëert. Een punt in de week, zoals vandaag, waarbij ik 2-3 op mijn dood gemakje de afwas kan doen.
Ik gooi eerst wat soda poeder (een soort zoutoplossing) in het water, dan een paar druppels detergent en warm water. Op deze manier blinken de glazen en borden zoals geen enkele vaatwasser ze kan krijgen, dat garandeer ik je.
Met de hand de afwas doen geeft je ook een mooie manier om met je handen een eenvoudige taak te verrichten terwijl je je geest kan laten afdwalen, fantaseren en dingen bedenken.
Een vrijheid die de managers in al die kookprogramma's, met hun keuken van 15000 euro nooit zullen kennen, omdat ze de tijdswinst die ze maken door een vaatwasser te bezitten, op laten slorpen door TV, boekhouding, werk of andere taken waar mensen met lichtblauwe hemden zich mee bezig houden in hoofde van hun imago als voorbeeldige nieuwe man.
Ik was ondertussen de aangekoekte brokken kaas wel van een groot bord met een stalen sponsje.
Met plezier.