Autoradio

De autoradio is zowat het symbool van de werkende mens. De dagelijkse dosis irritante jingles, snelle stemmetjes en opgepofte liedjes die je tijdens het filerijden te horen krijgt zijn onze vorm van slaappillen. Ze verdoven je, laten je gewend worden aan de stroom van lawaaierige reclame en opdringerigheid.

Vanmorgen heb ik, puur als experiment, de radio op studio brussel gezet. De enige zender die ik in de wagen beluisterbaar vond (niet goed, maar beluisterbaar).
Nu ik al een dikke maand niet meer naar de radio heb geluisterd snap ik waarom ik meestal zo opgefucked op het werk aankwam.
Vooral de ongelofelijk belachelijke re-sampling van hun eigen stemmetjes in jingles met langgerekte beeps en riffs zijn gewoon iets dat nog overblijft uit de vrije radio periode van de jaren '80.
Ik heb de boel uitgezet na een tiental minuten van lawaai en geschreeuw, zonder ook maar één keer een goed nummer te horen (en dan heb ik het nog niet over de gigantische bullshit van sommige dj's om zichzelf interessant te proberen maken).

Een goede tip voor iedereen die nog werkt of naar werk zoekt: laat de radio uit. Indien je toch muziek wil horen, zet dan je favoriete CD's eens op een mp3 speler ofzo. Het komt de innerlijke rust alleen maar ten goede.