Pages

donderdag 5 maart 2009

KMO's onder het stof

Vandaag moest ik in hoofde van mijn hobby enkele winkels en groothandels bezoeken om materiaal aan te kopen. Wat me opvalt aan veel kleinere zaken is de complete apathie bij de winkelbedienden.
Zo stond ik in een zaak waar er 4 bedienden achterin op hun PC (al dan niet professionele) mailtjes waren aan het sturen. Een van de mensen stond achter de balie en had de uitstraling van een bejaarde leeuwin in de Zoo van Antwerpen. Ze vertoonde hetzelfde monotone gedrag en had evenveel productkennis al haar collega die ze er bij haalde, namelijk nul.

Het product dat ik vroeg bleek uiteindelijk na heel wat gewroet met muismatjes en exotische schermbeveiligingen, niet op voorraad.
Nu moet u weten dat hetgeen ik vroeg essentieel is voor de zaak die men uitbaat daar. Naar analogie had het dan ook evengoed kunnen een frituur zijn zonder mayonaise, een slagerij zonder vlees,...
In ongeloof vroeg ik haar waarom men het product niet in huis had, en ze antwoordde dat ze het niet wist.

In veel van die bedrijfjes gaat het er momenteel zo aan toe. Men draait niet goed, er zijn wat mensen die niet weten hoe ze met een computer om moeten gaan om de efficiëntie op te drijven, en om de lange duur geraken zelfs de meest essentiële dingen niet meer gedaan.
Men moddert maar wat voort, want de klant kan toch nergens terecht, zo denkt men.

Het is ondertussen een van de vele Belgische ziekten geworden om geen voldoende voorraad aan te leggen in winkels en magazijnen. Mailtjes lezen en naar kleurrijke websites kijken is de hoofdbezigheid.
Ik keek verder rond in de winkel, en merkte toen pas dat alle rekken niet gelabeled waren. Je kon dus als klant zelf niet eens iets terugvinden. Het contrast met de niet gelabelde rekken en aan de andere kant de 4 PC-starende werknemers kon niet groter zijn.
Het feit dat de Krokusvakantie net achter de rug was zal er waarschijnlijk wel weer voor iets tussen hebben gezeten dat de voorraad uitgeput was, wedden dat de werknemer die moet bijbestellen nog met vakantie was? Wedden ook, dat de collega's dan doen alsof hun neus bloedt?

Even later verliet ik de zaak zonder iets te kopen en heb ik het nodige online besteld bij een Nederlandse winkel.
Wordt mooi thuisbezorgd tegen een eerlijke prijs.
Wanneer het aankomt op een vraag te laten volgen door aanbod zijn onze Noorderburen uiteraard al eeuwenlang beter dan wij.

De Belgische winkelier is meestal een klagend ventje in een bijna lege winkel, die zich afvraagt waarom hij niets verkoopt.

0 reacties:

Een reactie posten